اقامت‌گاه‌های محلی تجهیز شده که به‌عنوان «اکولوژ» یا «اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی» نیز شناخته می‌شوند، نسبت به خانه‌های روستایی دارای ساختار، امکانات و مدیریت مناسب‌تری هستند. این اقامتگاه‌ها معمولا کاروانسرا‌ها و یا خانه‌هایی هستند که برای گردشگران تجهیز شده و فعالیت اصلی آنها اسکان دادن مسافران است.

شرایط و امکانات معمول این خانه‌ها عبارت‌اند از:

• وجود وسایل اولیه خواب از قبیل تشک و پتو به تعداد نسبتاً مناسب.
• وجود لوله‌کشی آب و آب تصفیه شده.
• معماری سازگار با معماری بومی منطقه.
• امکان سرو غذاهای محلی.
• وجود حداقل ۱ سیستم گرمایشی از قبیل کرسی، بخاری نفتی، چراغ والور، شوفاژ و...
• دارای حداقل یک سرویس بهداشتی ایرانی و حداقل یک حمام با زیرساخت‌های مناسب برای استفاده کلیه مهمانان.
• آشپزخانه نسبتا ساده‌ با امکان پخت‌وپز و گرم کردن غذا.
• اسکان در اتاق‌های محدود این خانه‌ها به‌صورت گروهی و نسبتا فشرده و با تفکیک زنانه و مردانه.
• عدم امکان تخصیص اتاق اختصاصی به خانواده‌ها در اکثر موارد.