کامبوج + عکس
تنها یک بار زندگی می‌کنیم...
021 4166 3000

کامبوج، شکوه جنوب شرق آسیا

کامبوج یکی از کشورهای جنوب شرقی آسیا است که از میراث‌ طبیعی، تاریخی و فرهنگی بسیاری برخوردار است. شکوه و رمز و راز آنها، گردشگران بسیاری را سالانه روانه این کشور می‌کند.

تور ایندوچاینا

درباره کامبوج

افرادی که به این کشور سفر می‌کنند، آن را نقطه‌ای محبوب از نظر جاذبه‌های گردشگری در جنوب شرقی آسیا می‌دانند. از نظر فرهنگی، این کشور در منطقه ایندوچاینا قرار دارد و از لحاظ جغرافیایی از غرب و شمال‌ غرب با تایلند، از شمال شرق با لائوس و از شرق و جنوبی شرقی در همسایگی ویتنام به سر می‌برد. طبیعت این کشور یکی از دلایل محبوبیت آن است. جلگه‌های حاصل‌خیز در دره‌ی رود «مکونگ» و اطراف دریاچه‌ی «تونله ساپ» و فلات‌های پوشیده از جنگل‌ها و علفزارهای استوایی در شمال و جنوب این کشور از ویژگی‌های طبیعت آن است. آب و هوای کامبوج نیز استوایی و مرطوب است. از ماه ژوئن (خرداد) تا نوامبر (آبان)، بادهای موسمی باعث موجب بارش باران‌های سنگین در سراسر این کشور می‌شود.
 
نمای زیبایی از رودخانه مکونگ هنگام غروب خورشید
 

از دید فرهنگی، در کامبوج اقوام و قبیله‌های مختلفی با فرهنگ‌های متفاوت زندگی می‌کنند. بعضی از این اقوام در دشت مرکزی و برخی در مناطق تپه‌ای و کوهستانی این کشور ساکن هستند. «نورودوم سیهانوک» پادشاه پیشین کشور، این قومیت‌ها را «خمر لوئیو» نام‌گذاری کرد تا همبستگی میان دشت‌نشینان و کوه نشینان را تقویت کند. بسیاری از مردم در کامبوج با وفاداری نسبت به آئین‌های سنتی به زندگی ساده و بی‌آلایش خود مشغول‌اند. این را از زندگی زنان شالیزارهای کامبوج تا مردان فروشنده بازارهای محلی می‌توان فهمید. مردم این کشور در کنار فعالیت‌های دیگر با ساخت و فروش محصولات دست‌ساز خود به گردشگران امرار معاش می‌کنند. ظاهر کامبوجی‌ها نیز جالب است. در زندگی روزمره آنها لباس‌های ساده و رنگی به تن می‌کنند. سربندهای پارچه‌ای به نام «کراما» از پوشاک ویژه مردم کامبوج است. اما در مراسم‌ها ظاهر آنها به خصوص زنان، دیدنی است. تاج‌های جالب و لباس‌های پرزرق و برق از ویژگی ظاهری آنها در مراسم‌های به خصوص است.

 

لباس سنتی مردم کامبوج کلاه‌های طلایی زیبایی دارد.

 

جاذبه‌های تاریخی و طبیعی این کشور را به کشوری متفاوت مبدل کرده است. مزارع ابریشم و کائوچوی لاستیک در کنار سواحل آن به زیبایی‌های این کشور اضافه کرده است.

محوطه باستانی انگکور

محوطه‌ی باستانی انگکور مجموعه‌ای از بقایای پایتخت‌های باستانی امپراتور خمر است که بین قرن‌های نهم تا پانزدهم میلادی ساخته شده‌ است.  ویرانه‌های این محوطه باستانی در مجاورت شهر «سیم ریپ» و میان جنگل‌ها و مزارع کشاورزی شمال دریاچه بزرگ کامبوج واقع شده‌اند. بیش از هفتاد معبد و بنای باستانی در این محوطه به چشم می‌خورد. بیشتر این آثار در محوطه‌ای به طول 15 و عرض 5 مایل جمع شده‌اند. هر چند که پارک باستان‌شناسی انگکور محوطه‌هایی چون کبال‌سپین با فاصله 30 مایل را نیز شامل می‌شود.

 

معبد انگکور در عصر طلایی کامبوج ساخته شده است.

 

معبد اصلی انگکور «انگکور وات» نام دارد که بین سال‌های 1112 تا 1150 توسط «سوریاوارمن دوم» امپراتور خمر به عنوان معبد اصلی و پایتخت ساخته شد. این معبد بزرگ‌ترین و سالم‌ترین معبدی است که در این محوطه باستانی از زمان تأسیس تا امروز ارزش مذهبی خود را ابتدا برای هندوها و سپس برای بودائیان حفظ کرده است. این معبد به عنوان نماد کشور کامبوج روی پرچم این کشور نیز به چشم می‌خورد. مجموعه باستانی انگکور در سال 1992 هم‌ زمان در فهرست میراث جهانی و میراث در خطر یونسکو ثبت شد و در سال 2004، بعد از بازسازی و مرمت از فهرست میراث جهانی در خطر خارج شد. 

 

محوطه باستانی انگکور کامبوج، بزرگترین معبد جهان را در خود جای داده است.

 

محل حکومت زندان‌های خمر سرخ

زمانی‌که خمرهای سرخ به رهبری «پل پات» در کامبوج به حکومت رسیدند بسیاری از مردم از حقوق اولیه زندگی محروم شده‌اند. آنها روشن‌فکران و تحصیل‌کرده‌ها را به بهانه‌ی دشمنی با حکومت اعدام می‌کردند. تحصیل در دوران حکومت خمرهای سرخ خلاف قانون بود و مجازات آن اعدام بود. همچنین همه مردم را مجبور می‌کردند که کشاورزی کنند. اکنون محل‌هایی که جنایات دوران خمرهای سرخ اتفاق افتاده است به مکان‌های توریستی تبدیل شده است.

 

مدرسه پنوم پن در زمان حکومت خمرهای سرخ به شکنجه‌گاه تبدیل شده بود.

 

در هفدهم آوریل ۱۹۷۵ نیروهای «خمر سرخ» شهر پنوم پن را اشغال کردند. چهل و هشت ساعت بعد، تمامی جمعیت پایتخت، به فرمان این نیروها خانه و کاشانه خود را رها کرده و بدون کمترین آمادگی، به سوی روستاها و جنگل‌ها رانده شدند. شهر بزرگ پنوم پن به شهر ارواح مبدل شد. شهری که اقامت‌گاه نیروهای اشغال‌گر و شکنجه‌گاه‌های آنها بود. یکی از بناهای تاریخی به جا مانده از دوران حکومت آنها، مدرسه بزرگ پنوم پن است که در سال‌های حکومت خمر سرخ به یک شکنجه‌گاه بزرگ با نام «توئول سلنگ» یا «اس ۲۱» مبدل شد. در این مدرسه که امروز «موزه کشتار عام» نام گرفته، حدود بیست هزار نفر بازجویی و شکنجه شدند که نزدیک به پانزده هزار نفر آنها ناپدید شدند. تعداد زیادی از شکنجه‌شدگان توئول سلنگ در کشتارگاهی به نام «چونگ اک» در پانزده کیلومتری پنوم پن، نابود شدند. اگر عازم این سرزمین هستید، توصیه می‌کنیم به تماشای این موزه و آثار به جا مانده از شکنجه‌های آن دوران  بروید.

 

نمونه‌ای از اتاق‌های شکنجه خمرهای سرخ در مدرسه پنوم پن.

 

سیم ریپ

سیم ریپ نام پایتخت استانی به همین نام در شمال غرب این کشور در منطقه‌ی انگکور است. معماری این شهر در بخش قدیمی فرانسوی و پیرامون بازار قدیمی، استعماری و به سبک چینی است. در این شهر می‌توانید به تماشای نمایش سنتی رقص آپسارا، مغازه‌های صنایع دستی و ابریشم بروید.

 

در سیم ریپ از بازارهای سنتی آن غافل نشوید.

 

رقص سنتی آپسارا، از جاذبه‌های شهر سیم ریپ است.

رودخانه مکونگ

رودخانه مکونگ یکی از بزرگ‌ترین رودخانه‌های دنیا است. این رودخانه از فلات تبت جاری شده و مزارع برنج در شمال تایلند، لائوس و کامبوج را آبیاری می‌کند و در دلتای مکونگ در جنوب ویتنام به انتهای مسیرش سرازیر می‌شود. در اطراف این رودخانه جلگه‌های حاصل‌خیز بسیاری به چشم می‌خورد. اگر به تماشای این رودخانه رفتید، قایق‌سواری به روی این رودخانه و تماشای دلفین مکونگ و نهنگ کوچک دریایی آن را از دست ندهید.

 

کایاک سواری در رودخانه مکونگ از جاذبه‌های کامبوج است.

 

موزه ملی

موزه ملی کامبوج بزرگ‌ترین موزه این کشور است که در شهر «پنوم‌پن» قرار دارد. ساختمان موزه ملی از معماری معبد خمر الهام گرفته و بین سال‌های 1917 تا 1920 ساخته شده و به طور رسمی در سال 1920 افتتاح شده است. این ساختمان در مجموع 5190 متر مکعب زیربنا دارد. این موزه در ابتدا موزه تاریخ فرهنگی بوده است. سپس بخش تاریخی و باستان‌شناسی به آن اضافه می‌شود. بیش از چهارده هزار شی قبل از تاریخ و دوره امپراتوری خمر که بخشی از تایلند، سراسر کامبوج امروزی و جنوب ویتنام را در برداشته در اینجا به چشم می‌خورد. این موزه یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های جهان از هنر خمر مانند مجسمه و اشیاء سرامیکی، برنزی و اشیایی که نشان‌گر فرهنگ بومی مردم هستند را به نمایش گذاشته شده است. موزه ملی به علت وجود مجسمه‌های مهم و ارزشمند آیین‌های بودایی و هندویی از نظر مذهبی ارزش زیادی دارد.
 
نمای بیرونی موزه ملی کامبوج

گالری‌های نمایش، گارگاه‌های هنری، انبارهای اشیا، دفتر اداری، دفتر بایگانی و فروشگاه در این موزه دیده می‌شود. موزه ملی با دانشگاه سلطنتی هنرهای زیبا و گروه باستان شناسی همکاری می‌کند تا به پیشرفت و بالا بردن دانش و حفظ سنت‌های فرهنگی کشور کمک کند و هویت مردم این کشور را به نمایش بگذارد. 

 

مجسمه‌های موزه ملی کامبوج

 

کاخ رویال

کاخ سلطنتی رویال در اواسط قرن هجدهم میلادی در شهر پنوم پن ساخته شد. این کاخ سلطنتی و بت‌خانه نقره‌ای رنگ مجاورش اطلاعات جالبی درباره زمان حال و گذشته کامبوج می‌دهند. اگر از هیاهو و تکاپوی زندگی مدرن خسته شده و به دنبال آرامش هستید، کاخ رویال را در برنامه سفرتان قرار دهید. زیرا در این کاخ با تاریخ شگفت آور و ساختمان‌های سلطنتی پر زرق و برق و جذاب در محیطی با طبیعت زیبا و تزئین شده، برای لحظاتی می‌توانید آرامش را تجربه کنید. ساختمان اصلی این کاخ به دلیل این‌که محل اقامت رسمی پادشاه بوده‌است، برای بازدید به روی عموم بسته است اما امکان بازدید از بسیاری معابد کوچک و باغ‌های آن آزاد است. 

کاخ رویال کامبوج

 

 

برای سفر به کامبوج در «تور کامبوج» با دالاهو همسفر شوید.



1394/06/02 | کد مطلب: 2982
برچسب‌ها: دیدنی و خواندنی
مهناز قاضی

گردآوری و تنظیم: تحریریه دالاهو
لطفا در نشر دانسته‌های خود کوشا باشید.
برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وب‌سایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.


  • به اشتراک بگذارید:



بحث و تبادل نظر
نظر دهید تعداد کاراکتر مانده: 300
انصراف
  • متن
  • نام
  • ایمیل
برای اینکه مطالب بعدی وبلاگ دالاهو را از دست ندهید در خبرنامه ثبت‌نام کنید.
ثبت‌نام
با وارد کردن ایمیل خود مطالبی خواندنی و جذاب دریافت کنید.