اهواز

تورهای داخلی

خاطرات تلخ و شیرین

خورشید که غروب می‌کند و هوا رو به خنکی می‌رود، مردم شهر از خانه بیرون می‌زنند تا غروب خورشید را بر فراز این رود ببینند. در کنار رود، عده‌ای مشغول قدم زدن هستند و به آوای آب و پرندگان گوش سپرده‌اند، تعدادی در حال عکس گرفتن‌اند و عده‌ای کالاهایشان را به فروش گذاشته‌اند. اینجا، زندگی واقعی در جریان است. احتمالا بارها اسم این رود را شنیده‌اید: کارون.  این رود از کوه‌های چهارمحال‌وبختیاری سرچشمه می‌گیرد و شهر اهواز را سال‌ها زنده نگه داشته است. مردم اهواز خاطرات تلخ و شیرین بسیاری در جوار این رود داشته‌اند. روزگاری کارون پرآب‌ترین و طولانی‌ترین رودخانه ایران بود. برای دیدن رود کارون در اهواز دست بجنبانید.

نماد شهر

همه ما اهواز را با آن پل زیبایی می‌شناسیم که بر فراز رود کارون خودنمایی می‌کند؛ پلی تمام فلز و هلالی شکل، که روی پایه‌های بتنی قرار گرفته است. این پل مانند اسمش سفید است و بر فراز کارون هم‌چون عروسی دلبری می‌کند. اینجا، همان پل سفید است و مکانی محبوب برای شبگردی‌های اهواز. می‌گویند چهارمین پل معلق دنیا همین پل سفید است. به اهواز که سفر کردید، روی پل بروید و چشم‌انداز بی‌نظیر رود کارون را ببینید.

کارون رونق می‌گیرد

دوران قاجار بود که، امتیاز کشتی‌رانی در کارون به دولت انگلیس و یکی از تجار ایرانی داده شد. کارون، و به تبع آن اهواز، رونق گرفت. تجار کالاها و مهمات را از طریق کارون مبادله می‌کردند. در این بین، شخصی به نام معین التجار، تاجر بوشهری، تصمیمی هوشمندانه‌ گرفت؛ او دستور داد در ساحل کارون، کاروانسرایی بسازند. کارگران مشغول کار شدند: ساختمانی دو طبقه و آجری ساختند، وسط آن باغچه‌ای با نخل‌های زیبا در نظر گرفتند و دور تا دور حیاط را اتاق‌هایی ساختند. این کارونسرا به استراحتگاه تجار تبدیل شد و رونق بسیاری گرفت. امروزه، این بنا به کاروانسرای معین التجار معروف است. اگر به اینجا رفتید، مطمئن باشید از معماری زمان قاجار  و چشم‌انداز رود کارون و پل سفید به وجد خواهید آمد.

هنر خراطی

اگر به صنایع چوبی علاقه داشته باشید، حتما اسم خراطی به گوش‌تان خورده است. هنر خراطی سنتی دیرینه نزد ایرانیان است. خراط‌‌ها چوب را به اشکال دورانی در می‌آورند  و این کار را با دستگاه‌های مخصوص انجام می‌دهند. عصا، نی، قوری، سماور و غیره از جمله محصولات این هنر است. عبدالرحیم فروتن یکی از خراطان زبر دست کشورمان است، آثار او واقعا زیباست؛ برخی از آن‌ها نشان اصالت یونسکو دارد. برای دیدن آثار او آدرس موزه خراطی را از مردم اهواز بگیرید.

این‌بار جای دیگری از خواب برخیزید

در خواب نازی فرورفته‌اید که ناگهان تلالو خورشید بیدارتان می‌کند. خورشید با شدت می‌تابد، طوری که به سختی می‌توانید اطراف را ببینید. بعد از چند لحظه متوجه می‌شوید روی قایقی هستید. آب نور خورشید را انعکاس می‌دهد و مانند الماسی می‌درخشد. سر که بچرخانید، رقص نیزارهایی را می‌بینید که با رنگ‌های زرد و سبز منظره بی‌نظیری ساخته‌اند. پرنده‌ها با آرامش کنار نیزار مشغول استراحت یا در آسمان در حال پرواز هستند. مردی قایق را می‌راند؛ همین که شما را بیدار می‌بیند شروع به خوش و بش می‌کند. او مردی جنوبیست، این را از لهجه شیرنش می‌فهمید. با او وارد صحبت می‌شوید، اگر از او نام این مکان سحرانگیز را بپرسید، به شما خواهد گفت: تالاب بام دژ.  

کمربندی در آب

از دور مانند کمربندی سیاه به نظر می‌رسد. کمربندی درست وسط رود، که رود را به دو نیم تقسیم کرده است. نزدیک‌تر می‌شوید تا آن را بهتر ببینید، متوجه می ‌شوید آنچه از دور کمربند به نظر می‌آمد پلی سیاه است. صدای قطاری به گوش می‌رسد، با عبور قطار، انبوهی از پرندگان که روی پل نشسته بودند به پرواز در می‌آیند. شما در حال تماشای پل سیاه هستید. این پل فلزی تاریخچه طولانی دارد و در جنگ جهانی دوم شاهد جا به جایی مهمات و اتفاقات بی‌شماری بوده است. پل سیاه اهواز یادگاری از پهلویان است که برای اتصال خط راه آهن خوزستان به خط اصلی خرمشهر _تهران ساخته شد. فکر می‌کنید کدام بخش تاریخی این پل برای شما جالب‌تر است؟