تیشه به ریشه سرو چهارهزار ساله ابرکوه
سرو ابرکوه یزد که از آن به عنوان یکی از پیرترین موجودات زنده دنیا یاد می شود، تنه اش از یادگار نویسی زخمی است و هر روز بازدیدکنندگان دور از چشم نگهبان از آن بالا می روند و تیشه به ریشه آن می زنند.
سرو کهنسال ابرکوه یک بار در سال 82 در شورای عالی محیط زیست به عنوان اثر ملی – طبیعی به ثبت رسید. یک بار هم در سال 87 به عنوان سومین اثر طبیعی در فهرست آثار ملی ثبت شد. پس از این سازمان حفاظت محیط زیست هم اعلام کرد که با توجه به ارزش ژنتیکی از لحاظ قدمت سرو کهنسال ابرکوه، اداره کل حفاظت محیط زیست استان یزد این بازمانده تاریخ کهن را به عنوان یک نمونه نادر گیاهی تحت حفاظت و مدیریت سازمان محیط زیست در آورد.
به همین دلیل اکنون چند نگهبان در کنار سرو برای حفاظت از آن مستقر هستند منتها شاید حریف بازدیدکنندگان خاطی نمی شوند چرا که نه تنها هنگام بازدید مشاهده می شود که کودکان از تنه آن بالا می روند بلکه آثار یادگار نویسی نیز تنه درخت را زخمی کرده است.
این درخت که در شهر ابرکوه (ابرقوه) قرار دارد، به اعتقاد الکساندروف، دانشمند روس تبار، چهارهزار ساله است و محیطی به اندازه یازده و نیم متر دارد که بلندایش بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شده اما حصاری که دور تا دور آن قرار گرفته تا سدی برای دسترسی آسان بازدیدکنندگان و سرو باشد، در بیشتر مواقع باز است و امکان رفت و آمد از تنه درخت آزاد!
این درحالی است که دور تا دور درخت با بند نگه داشته شده تا عوامل طبیعی و بعد عوامل انسانی منجر به از هم پاشیدگی تنه درخت نشوند.
با این حال عکسهای چند سال پیش از این سرو و عکسهای جدیدتر نشان می دهد که آن سروی که حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب در سال ۷۴۰ قمری توصیف شهرتش را کرده، دچار نوعی رفتار مخرب انسانی به نام وندالیسم شده است.
اما هنوز متولیان نگهداری از آن مانند سازمان میراث فرهنگی و حفاظت محیط زیست وظیفه رسیدگی به این درخت را به یکدیگر محول می کنند و سازمان میراث فرهنگی قول ثبت جهانی آن را در فهرست میراث طبیعی یونسکو می دهد.
منبع:مهر
لینک کوتاه:
http://dlho.ir/n1003 کپی کردن