کاروانسرای سنگی

اظ لحاظ معماری، پلان این کاروانسرا به سبک چهار ایوانی است. یکی از مصالح اصلی در ساخت این بنا سنگ است که همین لعث نامگذاری کاروانسرای سنگی است. حجره‌های آن در یک طبقه قرار گرفته‌اند و سقف‌‌ها از نوع قوسی هستند.  این بنا از لحاظ این که تنها بنای باقی مانده از کاروانسراهای زنجان است دارای اهمیت فراوانی است.

این کاروان‌سرا که از نوع کاروان‌سراهایی برون شهری است در قرن 11 قمری به دستور شاه عباس صفوی خارج از بافت قدیم شهرستان زنجان شاخته شد.

پلان این کاروان‌سرا به سبک 4 ایوانی است و حجره‌های آن در یک طبقه قرار گرفته‌اند. سقف‌ این کاروان‌سرا از نوع قوسی است و استفاده از سنگ به عنوان مصالح اصلی در ساخت این بنا، باعث شده که با عنوان کاروان‌سرای سنگی و در زبان ترکی داش کاروان سرا معروف شود.

کاروان‌سرای سنگی که بعدها تغییر کاربری داد و به عنوان سفره‌خانه سنتی مورد استفاده قرار گرفت، در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 2128 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

کاروان‌سرای سنگی قدیمی‌ترین اثر تاریخی بر جای مانده در شهر زنجان است و در خیابان خیام، رو به روی راه‌آهن این شهرستان قرار دارد

این کاروان‌سرا که از نوع کاروان‌سراهایی برون شهری است در قرن 11 قمری به دستور شاه عباس صفوی خارج از بافت قدیم شهرستان زنجان شاخته شد.

پلان این کاروان‌سرا به سبک 4 ایوانی است و حجره‌های آن در یک طبقه قرار گرفته‌اند. سقف‌ این کاروان‌سرا از نوع قوسی است و استفاده از سنگ به عنوان مصالح اصلی در ساخت این بنا، باعث شده که با عنوان کاروان‌سرای سنگی و در زبان ترکی داش کاروان سرا معروف شود.

کاروان‌سرای سنگی که بعدها تغییر کاربری داد و به عنوان سفره‌خانه سنتی مورد استفاده قرار گرفت، در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 2128 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

نای کاروانسرای سنگی

کاروانسرای سنگی یکی از بی‌نظیرترین آثار تاریخی به جای مانده در شهر زنجان است که در جاده کمربندی زنجان - میانه در خیابان خیام، رو‌به‌روی راه‌آهن این شهر قرار دارد.

گفته می‌شود که شاه عباس کبیر دستور می‌دهد در سطح کشور در مسیر راههای ارتباطی به منظور تقویت سیستم تجاری و بازرگانی که آن زمان دوران رونق و شکوفایی خود را می‌گذراند، حدود یک‌هزار کاروانسرا ساخته شود.

کاروانسرای سنگی شهر زنجان که از کاروانسراهای برون‌شهری است، در قرن 11 قمری به دستور شاه عباس صفوی خارج در بافت قدیم شهر زنجان ساخته شد.

استفاده از سنگ به عنوان مصالح اصلی در ساخت این کاروانسرا باعث شده است که این بنا با عنوان کاروانسرای سنگی و در زبان ترکی «داش کاروانسرا» معروف شود.

کاروانسراها مکان‌های جامعی هستند که در نقاط مختلف پذیرای کاروانیان این مرز و بوم است.

قدیمی‌ترین اثر تاریخی به جای مانده بر سطح شهر زنجان، کاروانسرای سنگی است که طبق متون تاریخی یکی از سه کاروانسرایی است که در دوران اقتدار و حکومت صفویان ساخته شده است.

در گذشته کاروانسرا علاوه بر اتاق و ایوان دارای بارانداز، طویله و انبار بوده و حتی اتاق‌هایی برای میهمانان مهم کاروان در نظر گرفته می‌شد.

حیاط و حوض آب نیز جزو معماری کاروانسرا به حساب می‌آید.

از لحاظ موقعیت محل کاروانسراها به سه دسته‌ درون‌شهری، برون‌شهری و کنار شهری تقسیم می‌شود.

همچنین از لحاظ معماری نیز به کاروانسراهای مدور چند ضلعی، دو ایوانی و چهار ایوانی تقسیم می‌شوند.

احداث بنای چهار ایوانی با حیاط مرکزی سابقه‌ طولانی در معماری ایران دارد که نمونه این نقشه را می‌توان در کاخ‌های اشکانی و عاشوری دید‌.

کاروانسرای سنگی به لحاظ اینکه تنها بنای باقی مانده از کاروانسراهای زنجان است، دارای اهمیت فراوان و با بیش از سه قرن قدمت است.

با حضور در این بنای تاریخی چنان حس آرامش و صمیمیت در انسان ایجاد می‌شود که گویی همه عضو یک خانواده هستیم.

پلان این کاروان‌سرا به سبک چهار ایوانی است و حجره‌های آن در یک طبقه قرار گرفتند.

سقف‌ این کاروانسرا از نوع قوسی است که بعدها با تغییر کاربری امروز به عنوان سفره‌خانه سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این کاروانسرا در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این بنای باشکوه بخاطر اینکه تنها کاروانسرای باقی مانده زنجان می‌باشد، حائز اهمیت فراوان است.

در حال حاضر پس از گذشت سال‌ها این کاروانسرا همچنان طرفداراران زیادی از نقاط مختلف کشور دارد.