دوربین دو چشمی چیست؟

سه دسته عمده دوربین وجود دارد. دوربین‌های دوچشمی پرنده‌نگری، شکاری و نجومی. البته این تقسیم‌بندی به این معنی نیست که این دوربین‌ها مختص همین کارها هستند و به جای یکدیگر نمی‌توان از آنها استفاده کرد. ممکن است یک دوربین شکاری بگیرید و برای رصد اجسام آسمانی از آن استفاده کنید یا برعکس. به نظر می‌رسد این تقسیم‌بندی برای کاربران و خوانندگان راحت‌تر است.

دوربین‌های دوچشمی شکاری، قابلیت‌های پیشرفته‌تر و البته مقاومت بیشتری دارند. علتش جایی است که این دوربین‌ها استفاده می‌شوند. این وسیله باید در بربر نفوذ آب مقاوم باشد و عایق‌بندی مناسبی داشته باشد. روی بدنه این دوربین‌ها بایستی روکش‌های لاستیکی قرار گیرد و اگر با گاز نیتروژن درون بدنه پر شده باشد، این ابزار ضد آب و بخار خواهد بود. البته دوربین‌های نظامی اکثرا این قابلیت‌ها را دارند اما از طرفی وزن آنها بیشتر است. دوربین‌هایی که شیشه‌های آنها BAK-4 باشد، قابلیت نشان دادن تصاویر شفاف‌تری را دارند.

روی بدنه تمام دوربین‌های دو چشمی، که جهت استفاده در فضای باز طراحی شدهاند، دو عدد نوشته شده؛ برای نمونه42 × 10 یا 50×10 که رقم اول بزرگنمایی و رقم دوم قطر عدسی شیئی به میلی‌متر خواهد بود. با دوچشمی که 10 برابر بزرگنمایی دارد، می‌خواهیم سوژه‌ای را در فاصله 50 متری یا 42 متری ببینیم.

بیشتر پرنده‌نگرها بزرگنمایی 7، 8 یا 10 را برای دوربین‌های دوچشمی انتخاب می‌کنند. درست است که بزرگنمایی بیشتر از این مقدار سوژه را به شما نزدیک می‌کند، اما ایراداتی هم دارد. بزرگنمایی کمتر در دوربین دوچشمی باعث میدان دید ظاهری بیشتری خواهد شد و بزرگنمایی بیشتر میدان دید کمتری در اختیارمان قرار می‌دهد. پس در یک دوربین دوچشمی 50×7 بیشتر از یک دوربین 50×10 سوژه‌ها را خواهیم دید.

پیشنهاد ما این است که برای انتخاب دوربین مناسب، اگر یکی از دوستان‌تان دوربین دو چشمی دارند، برای مدتی دوربین را از آنها قرض بگیرید تا ببینید چه نوع دوربینی احتیاج دارید.