آن‌چه باید در سفر 9 روزه صعود به کلیمانجارو بدانیم؟

تورهای خارجی

برنامه سفر 9 روزه صعود به کلیمانجارو: 

• روز اول: پیش به‌سوی جارو
• روز دوم: دروازه‌ی مارانگو؛ آغاز کوه‌نوردی تا ماندارا
• روز سوم: هورومبو؛ بر فراز ابرها
• روز چهارم: حرکت به‌سوی یک قدمی قله؛ اقامت‌گاه کیبو
• روز پنجم: فتح قله uhuru
• روز ششم: سلام دوباره به ماندارا
• روز هفتم: پیش به سوی خانه‌ی تارزان
• روز هشتم: در آفریقا عجله نکنید
• روز نهم: روز آخر و خداحافظی با آفریقا

درباره کلیمانجارو بیشتر بدانید:

• اگر می‌خواهید درباره گونه‌های گیاهی و جانوری و هایکینگ در کمپ‌های ماندارا و مارانگو اطلاعات بیشتری کسب کنید مطلب همه چیز درباره سفر به کلیمانجارو را بخوانید.
• برای آشنایی بیشتر با کلیمانجارو مطلب کلیمانجارو، بام قاره سیاه را بخوانید.

 

 روز اول: پیش به‌سوی جارو

صبح زود از تهران به یکی از کشورهای عربی خواهیم رفت و سپس مستقیم به سمت فرودگاه جارو(مخفف کلیمانجارو) پرواز می‌کنیم. حدود دو و نیم عصر پرواز می‌نشیند و بعد از گرفتن بارها به شهر «موشی» می‌رویم. این شهر در 40 کیلومتری فرودگاه جارو‌ست؛ توصیه می‌کنیم عصر همان روز که به موشی رسیدیم، کوله‌ی صعودتان را آماده کنید چون صبح زود عازم هستیم و فرصت این‌کار را نخواهید داشت. حتما شب را خوب استراحت کنید تا صبح سرحال و آماده باشید.

 

اینجا نقطه‌ی آغاز سفری پرماجراست به آفریقا؛ فرودگاه جارو که مخفف کلمه کلیمانجاروست.

 

 روز دوم: دروازه‌ی مارانگو؛ آغاز کوه‌نوردی تا ماندارا

همین که به دروازه «مارانگو» برسیم؛ ثبت‌نام کرده و اجازه‌ی ورود می‌گیریم. کمی در مارانگو می‌مانیم و شما می‌توانید با منطقه آشنا شوید و حتی از مغازه‌ی آن‌جا در صورت نیاز خرید کنید. مارانگو در ارتفاع 1860 متری واقع شده است. سپس به سمت «ماندارا»، استراحت‌گاه بعدی در مسیر صعودمان حرکت خواهیم کرد. ماندارا در ارتفاع 2700 متری‌ست. مسیر حرکت بسیار دوست‌داشتنی خواهد بود. جاده‌ای سرسبز تا رسیدن به ماندارا پیش رو خواهیم داشت. مسافتی 9 کیلومتری را باید از مارانگو تا ماندارا طی کنیم که حدود 4 ساعت زمان می‌برد.

 

در مسیر جنگلی «لیچن‌ها» را می‌بینیم که مثل موی درختان در هوا تاب می‌خورند.

 

این را بدانید که برای صعود به کلیمانجارو مسیرهای مختلفی هست اما بهترین مسیر مارانگو‌ست، چون در طول راه اقامت‌گاه‌های مناسب‌تری نسبت به سایر مسیر‌ها دارد، ما نیز این گزینه را انتخاب کردیم. در مسیر مارانگو لوژهای کوهستانی داریم نه کمپ، خاصیت لوژها این است که شما در کلبه‌های چوبی اقامت خواهیدداشت نه در چادر و در نتیجه شرایط بهتری نسبت به کمپ‌ها دارد. لوژها بعضی سه نفره و برخی شش نفره هستند و از سیستم باطری‌های خورشیدی استفاده می‌کنند بنابراین در شب روشن هستند.

 

اقامت‌گاه ماندارا و دورنمایی از قله

 روز سوم: هورومبو؛ بر فراز ابرها

حدود ساعت 6 تا 6.5 صبح از خواب بیدار شده، صبحانه می‌خوریم و تا ساعت 7.5 وسایل‌مان را جمع کرده به سمت استراحت‌گاه بعدی در مسیر حرکت خواهیم کرد. قبل حرکت از چشم‌انداز کم‌نظیر ماندارا لذت ببرید. هورومبو مقصد بعدی ماست. 12 کیلومتر کوه‌پیمایی داریم یعنی حدود 9 ساعت پیاده روی. راه را آهسته طی می‌کنیم تا افزایش ارتفاع به بدن‌مان آسیبی نرساند.

مسیر کوه‌پیمایی، مسیری جنگلی‌ست که امکان بارش باران در طول مسیر وجود دارد. خود را برای یک صعود بسیار مطبوع و دلپذیر آماده کنید. حوالی غروب که تقریبا هم هوا تاریک شده به هورومبو خواهیم رسید. در لوژهای کوهستانی هورومبو استراحتی خواهیم داشت و خود را برای مرحله‌ی بعدی آماده می‌کنیم. در هورومبو فقط حمام برای دوش گرفتن وجود دارد اما آبش خیلی سرد البته می‌توانید با پرداخت مبلغی از محلی‌ها درخواست کنید تا برای‌تان آب گرم کنند.

 هورومبو بر بالای ابر‌هاست و چشم انداز فوق‌العاده‌ای دارد. تا اینجا به ارتفاع 3700 متری رسیده‌ایم. ضمن این‌که به یک‌باره 1000 متر افزایش ارتفاع خواهیم داشت و بدن بایستی آهسته با شرایط سازگار شود، بنابراین در طول مسیر آهسته‌تر از قبل حرکت خواهیم کرد. در این زمینه لیدر تورمان، حتما شما را راهنمایی می‌کند.

 

اینجا را فراموش نخواهید کرد، هورومبو شما را جادو می‌کند!

 

 روز چهارم: حرکت به‌سوی یک قدمی قله؛ اقامت‌گاه کیبو

صبح روز چهارم به‌سمت کیبو حرکت می‌کنیم از هورومبو تا کیبو 5 الی 6 ساعت پیاده‌روی داریم. شاید باورتان نشود اما در ارتفاع 3700 متری دشتی مسطح قرار گرفته که برای رسیدن به کیبو از آن عبور می‌کنیم. در بین راه ممکن است بارندگی داشته‌باشیم و هوا بسیار عالی خواهد بود. وقتی به کیبو می‌رسیم باید سریع در محل اقامت‌مان استراحت کنیم؛ چون بر خلاف روزهای قبل تا صبح فرصت استراحت نداریم و باید نیمه شب حدود ساعت 12 شب دوباره در مسیر نهایی صعود قرار بگیریم. بهترین و هیجان‌انگیز ترین لحظات را در کمپ‌های کیبو می‌گذرانیم زیرا در یک قدمی فتح قله هستیم؛ دیگر چیزی تا رسیدن به هدف باقی نمانده.

نیمه شب بعد از استراحت ساعت 12، وسایل‌مان را جمع و جور کرده و مسیر را ادامه می‌دهیم. علت حرکت‌مان در شب، وجود سامانه‌های بارشی محلی‌ست. جالب‌ است بدانید که امکان چک کردن این شرایط هم در سایت‌های مرتبط با هواشناسی وجود ندارد. این شرایط آب و هوایی در اثر تابش آفتاب و آب شدن برف‌ها و تشکیل بلافاصله ابر و در نهایت بارش اتفاق می‌افتد. بنابراین بهتر است تا قبل از بارش‌های صبح‌گاهی در شب که هوا پایدارتر است راه بیفتیم.

 

دشت وسیعی که در ارتفاع 3700 متری از آن عبور خواهیم کرد.

 

 روز پنجم: فتح قله uhuru

5ساعت تا رسیدن به منطقه «گیلمنز پوینت» کوه‌پیمایی داریم از این منطقه تا رسیدن به قله یک مسیر نعلی شکل است که باید طی کنیم. تا اینجا فقط دو ساعت دیگر تا رسیدن به بام تانزانیا باقیست.

در روز پنجم حدود 7 صبح موفق به فتح یکی از قلل کلیمانجارو خواهیم شد.این‌قله نامش «اوهورو‌»ست. اوهور در زبان محلی به معنی تنهاست و این قله واقعا تنهاست.  یک ساعت پس از صعود به قله استراحت می‌کنیم و سپس بلافاصله به سمت هورومبو حرکت می‌کنیم. عصر حوالی ساعت 4 به هورومبو می‌رسیم.

 

اوهورو با ارتفاع بیش از 5800 متر از دماوند حدود 200 متر بلندتر است.

 

 روز ششم: سلام دوباره به ماندارا

پس از رسیدن به ماندارا دوباره حرکت کرده و به ‌دروازه‌های مارانگو می‌رسیم همان‌جایی که سفرمان را آغاز کرده بودیم. این‌بار نه برای ورود به کلیمانجارو بلکه برای خداحافظی با آن از دروازه مارانگو رد خواهیم شد و به شهر آروشا می‌رویم. در بین راه از شهر موشی عبور کرده و وسایل‌مان را که در آن‌جا گذاشته‌بودیم، برمی‌داریم. زمانی که مارانگو را به مقصد آروشا ترک کنیم ساعت حدود سه بعد‌ازظهر خواهد بود و عصر ساعت شش تا هفت به موشی می‌رسیم و بعد هم به سمت آروشا می‌رویم.

 روز هفتم: پیش به سوی خانه‌ی تارزان

امروز قرار است در کنار هم به جایی برویم که اولین‌بار فیلم تارزان در آنجا فیلم‌برداری شد. پارک ملی حیات‌وحش «مانیارا» که «ارنست همینگوی» آن را «دوست‌داشتنی‌ترین قسمت آفریقا» می‌داند. این پارک هم مثل سایر پارک‌های ملی آفریقا تقریبا دست‌نخورده باقی مانده اما جاذبه‌ی اصلی‌اش شیرهای خواب‌آلو و لمیده‌اش است که بالای شاخه‌ی درخت‌ها در حال استراحتند.

 

شیرها وقتی خوابند، با‌نمک‌ترین حیوانات روی زمین‌اند!

البته به جز شیر، فیل، اسب آبی، گورخر، بوفالو و بز کوهی هم در این پارک زندگی می‌کنند. بزرگ‌ترین اجتماع «بابون»های قاره‌ی آفریقا هم در اینجاست. بابون‌ها دشمن درجه‌ی یک مزارع هستند و از ریشه و محصولات کشاورزی تغذیه می‌کنند.

بابون‌ها از باهوش‌ترین گونه‌های میمون‌ها هستند و قادرند با تولید 10 صدای مختلف با هم صحبت کنند.

 روز هشتم: در آفریقا عجله نکنید

آفریقایی‌ها به کسانی که برای دیدن سرزمین‌شان می‌آیند می‌گویند: «در آفریقا عجله نکنید.» وقت برای آن‌ها اهمیتی ندارد و دلیلی برای شتاب و عجله نیست. به خاطر همین امروز فرصت کافی داریم تا در کنار هم یکی دیگر از پارک‌های ملی حیات‌وحش آفریقا و تانزانیا را ببینیم. پارک ملی «گرونگرو» (ngorongro) در شمال شهر کاراتو قرار گرفته. در گذشته‌ای خیلی دور این پارک بر روی دهانه‌ی کوهی آتشفشانی قرار داشته، کوهی که می‌گویند حتی از کلیمانجارو هم بلندتر بوده است.

 

  هر سال 450 هزار نفر برای دیدن زیبایی‌های حیات وحش گرونگرو به این منطقه می‌آیند. 

اینجا به «بهشت عدن» هم معروف است. هر نوع حیوانی را می‌توانید ببینید. گرونگرو خانه‌ی «5 حیوان عظیم‌الجثه‌»ی آفریقاست: فیل آفریقایی، شیر، پلنگ، کرگدن و بوفالوی آفریقایی. 5 غول افسانه‌ای قاره‌ی آفریقا که برای گرفتن عکس از آن‌ها عنوان «the big five game» درست شد. در دشت‌های گرونگرو شانس زیادی برای بردن این بازی وجود دارد.

 

تصور کنید این کرگدن با جثه بزرگش بی‌تفاوت نسبت به همه با آرامش از مقابل شما عبور می‌کند.

 

بعد از سافاری در دشت گرونگرو معروف‌ترین قبیله‌ی این منطقه را می‌بینیم. قبیله‌ی «ماسای مارا» (masai mara) با آن لباس‌های قرمز و قد بلندشان حسابی در جهان معروفند. به طوری که هر ساله تعداد زیادی گردشگر برای دیدن این قبیله بار سفر می‌بندند و به آفریقا می‌آیند. این قبیله که جمعیتشان به دو میلیون نفر می‌رسد دامپرورند و به صورت نیمه کوچ نشین در نقاط مختلفی بین کنیا و تانزانیا زندگی می‌کنند. گله‌های گاو اصلی‌ترین دارایی این قبیله است، تا جایی که ثروتمندی هر مردی با تعداد گاوهایش معلوم می‌شود. ماسایی‌ها بیشتر از گوشت بز و گوسفند تغذیه می‌کنند و گاوها فقط در مراسم و آیین‌ها ذبح می‌شود. غذای اصلی ماسایی‌ها شیر مخلوط شده با خون است که معتقدند بدن را قوی و گرم می‌کند.

 

«ما باید حداقل یک شیر را شکار کنیم تا به ما زن بدهند٬ در غیر این صورت باید تا سن ۲۵ سالگی برای ازدواج صبر کنیم. » این را یکی از جوانان ماسایی درباره‌ی اهمیت شکار می‌گوید.

 

در پایان روز هشتم به آروشا بازمی‌گردیم و کم‌کم وسایل‌مان را باید جمع کنیم و برای خداحافظی با کلیمانجارو و آفریقا آماده شویم.

 روز نهم: روز آخر و خداحافظی با آفریقا

به روز پایانی سفر رسیدیم، در این روز وقت آزاد دارید تا استراحت کنید و یا در شهر گشتی بزنید. در نهایت به‌سمت تهران پرواز خواهیم کرد.

 

لطفا توجه کنید که این یک برنامه عمومی برای تورهای کلیمانجارو است و احتمال دارد برنامه‌های آن با تور انتخابی شما متفاوت باشد. برای کسب اطلاعات دقیق سفر خود بخش برنامه‌ی سفر همان تور را مطالعه کنید.

اطلاعات بیشتر درباره تور 9 روزه صعود به کلیمانجارو