کتاب سفر - سفر در ایران

در قسمت هایی از کتاب چنین می‌خوانیم:

... با این حال بچه‌های بدقواره کمتر به چشم نمی‌خورد. به مجرد این‌که کودکی اعم از پسر یا دختر چشم به دنیا گشود، او را چندین بار با آب سرد می‌شویند و سپس قنداق می‌کنند. فشاری که موقع قنداق کردن به کودک وارد می‌آید چنان است که بچه را تا سر حد خفگی پیش می‌برد. آن گاه بچه را در گهواره یا ننو می‌خوابانند.

... اصول شهرسازی در مشرق زمین به طور خاصی با اروپا تفاوت دارد و این تفاوت به علت فقدان سنگ در ایران بیشتر محسوس است. هر کسی نمای خانه‌اش را از ان سمتی که مناسب می‌داند و به ابعادی که میل دارد می‌سازد،  بدون آن‌که کسی حق اعتراض داشته باشد. غالبا ساختمانی را که صبح شروع کرده‌اند، عصر به اتمام می‌رسانند. البته پوشاندن سقف که مهتابی است و مدت بیشتری برای استحکام بخشیدن آن لازم است، از این اصل استثناست. بناها با آهنگ خاصی کار می‌کنند و با خواندن آواز مصالحی را که احتیاج دارند، طلب می‌کنند.

... دست‌پخت ایرانیان را نباید دست‌کم گرفت و به نظر من آشپزی آنها بر آشپزی ایتالیایی‌ها و اسپانیولی‌ها برتری دارد. غذای ملی ایران "پلو" است که با دقت و مهارت از برنج و روغن فراهم می‌نمایند. خوب درآوردن پلو به قدری مشکل است که خود ایرانی‎ها اعتراف می‌کنند، از هر صد نفر آشپز به زحمت دونفر پیدا می‌‎شود تا بتوانند به طور کامل و دقیق در این امر توفیق یابند. پلو انواع و اقسام مختلفی دارد: پلو با کشکش، انگور فرنگی، دانه‌ انار، پسته، بادام، زعفران، سبزی و.... ایرانی‌ها به ندرت سوپ می‌خورند ولی نوعی آبگوشت با گوشت گوسفند و مرغ درست می‌کنند که نامش شورباست و به راستی می‌توانم بگویم که خیلی به ندرت خوشمزه‌تر از آن را در اروپا خورده‌ام.

پانوشت یک: ناشر این کتاب شباویز است و مترجم آن منوچهر اعتماد مقدم است.

پانوشت دو: افسر فرانسوی که در سالهای ۱۸۱۲–۱۸۱۳م در پانزدهمین سال سلطنت فتحعلی شاه قاجار و ولایتعهدی عباس میرزا در ایران اقامت داشته است.