محمدعلی فروغی یکی از رجل برجسته دوران معاصر بود؛ او به عنوان موسس دانشگاه تهران و فرهنگستان ایران خدمات بی شماری در حوزه‌های مختلف انجام داد. کتاب «سیر حکمت در اروپا» و تصحیح او از کلمات سعدی گوشه‌ای از فعالیت‌های اوست که نمی‌توان از آن چشم پوشید.

«...احساس کردم که استانبول واقعا زیباست البته برای بزرگان و نه بردگان»

اورهان پاموک با قلم شاعرانه‌اش خاطرات خود در کوچه‌ پس‌کوچه‌های استانبول را به تصویر کشید؛ خاطراتی که با ادراک هنرمندانه‌اش آمیخته شد و شاهکاری ادبی ساخت: کتاب استانبول، خاطرات و شهر. شکایت از زندگی پرازدحام امروزی و حسرت روزهای گذشته استانبول در جای جای کتاب دیده می‌شود.

شما هم وقتی از سفر برمی‌گردید خاطرات خود را برای دوستان‌تان تعریف می‌کنید؟ احتمالا دوست دارید خاطرات‌تان طوری باشد که انگار دوستان‌تان را با خود به سفر برده باشید. اما این کار چندان آسانی نیست. راهکار چیست؟ شما می‌توانید سفر خود را با چیزهایی که برای مخاطب‌تان آشنا است، مقایسه کنید. برای مثال اگر شهری که به آن سفر کرده‌اید را با شهری که در آن ساکن هستید مقایسه کنید، می‌توانید تصویری ملموس به دوستان‌تان بدهید. عباس مسعودی در سفرنامه سه روز در مشهد، دقیقا همین کار را کرده است. او در بخش‌هایی تفاوت شهر تهران و مشهد را شرح می‌دهد و مخاطب را با خود همراه می‌سازد. این سفرنامه نکات جالب دیگری هم دارد…

همه در سفر به دنبال لذت بردن از آن هستند اما واقعا چطور می توان از یک سفر لذت برد؟ آلن دوباتن در شاهکار خود با عنوان هنر سیر و سفر کردن یا the art of travel درباره این موضوع صحبت می کند. این کتاب کل تصور شما نسبت به سفر را به هم می ریزد و دوباره آن را از نو می‌سازد. اگر اهل سفر باشید حتما از خواندنش لذت می‌برید. در این کتاب خواهیم آموخت که همه هنرمندیم و هنر سفر کردن یک موضوع اکتسابی است و ربطی به داشتن استعداد خاصی ندارد.

خواندن سفرنامه همیشه ساده نیست؛ سفرنامه باید ساده و ملموس باشد، طوری که خودتان را در دل سفرِ نویسنده حس کنید و در لحظات متفاوت بتوانید خودتان را جای شخصیت اصلی بگذارید؛ کتاب مارک و پلو، شرح سفرهایی از فرانسه، لبنان، هندوستان، ایتالیا، اتریش، کره جنوبی و... است. در این کتاب نویسنده سعی دارد به خواننده بگوید: سفر کردن با پیچیدگی خاصی همراه نیست و سفر کردن به خارج از خاک وطن صرفا به تجملات ربط ندارد.