جنگل های انجیلی
بر گیسوان درختان پیرجنگلهای انجیلی کجاست؟
سوادکوه، به مکانی محبوب نزد گردشگران تبدیل شده است؛ این شهر بیشتر به جنگلهای زیبا و آبشارهای متعدد شهرت دارد. این‌بار، جنگلهای انجیلی و در دل آن آبشار ولیلا مقصد ما در سوادکوه خواهد بود. اگر نگران مسافت هستید لازم است بدانید از تهران تنها 4 ساعت تا این جنگل فاصله دارید و با رسیدن به آن، جنگل‌پیمایی سبکی پیش رو خواهید داشت. برای رسیدن به این مقصد، راهی فیروزکوه شوید؛ بعد از اینکه به روستای زیرآب رسیدید سمت راست خود را پیش گیرید تا به روستای اتو برسید. بعد از آن به یک دو‌راهی خواهید رسید، سمت چپ شما را به سمت ولیلا هدایت می‌کند.
جنگلهای انجیلی چرا خاص است؟
درختان انجیلی گونه‌ای زیبا و منحصر به فردند که فقط در نوارجنوبی دریای خزر می‌رویند. درختان سر به فلک کشیده‌ای که طیف بی‌نظیری از رنگ‌ها را به شما هدیه می‌دهند و گذر از آن شما را وارد بازی رنگ‌ها می‌کند.
در جنگلهای انجیلی چه می‌بینیم؟
نمی‌شود پا به جنگلهای انجیلی بگذارید و عاشق آن نشوید. بدون شک در میان جنگلهای ایران، جنگلهای انجیلی چیز دیگریست. درختان بلند قامت آن چوبی سخت دارند و به چوب آهن مشهور شده‌اند. تنه آن‌ها در مجاورت با یکدیگر در هم‌تنیده و زیبایی آن را چند برابر می‌کند. اما از همه شگفت‌انگیزتر برگ‌های این درخت است؛ این برگ‌ها علاوه بر خواص درمانی در هر فصل با رنگی خاص دیده می‌شود و به صورت سایه روشن بر روی آن نقش بسته است. اگر خوش‌شانس باشید می‌توانید آلوچه‌های وحشی و زالزالک را بر شاخه درختان ببینید.
بعد از لذت دو کیلومتر جنگل‌پیمایی در دل درختان انجیلی به آبشار ولیلا خواهید رسید. این آبشار ارتفاع زیادی ندارد اما طراوت و زیبایی آن روحتان را تازه خواهد کرد. مسیر رسیدن به این آبشار از یک شیب تند می‌گذرد؛ توصیه ما به شما این است که به کمک لیدر خود از آن گذر کنید.
کی به جنگلهای انجیلی برویم؟
این جنگل، در تمام روزهای سال زیبایی منحصر به فرد خود را دارد و در هر فصل با رنگی نو دیده می‌شود. در بهاربرگ‌های بنفش مایل به قرمز، در تابستان به رنگ سبز تیره و در پاییز به رنگ‌های زرد، نارنجی و قرمز در می‌آید. اما بهترین زمان سفر به این مقصد را از انتهای اردیبهشت تا ابتدای دی گفته‌اند.
در سفر به جنگلهای انجیلی با خود چه ببریم؟
فقط یک روز برای دیدن این همه زیبایی کافی است؛ پس کوله سبکی بپیچید و آن را از وسایل ضروری و شخصی پر کنید. کفش طبیعت‌گردی شما را در گذر از شیب‌هایی که ممکن است در اثر ریزش باران لیز شده باشند یاری می‌دهد. شاید با دیدن آبشار خواستید تنی به آب بزنید، پس بردن یک دست لباس اضافه ضروری است.