سرزمین ازبک ها
ازبکستان یکی از زیباترین کشورهای آسیای میانه است که بخشی از فرهنگ ایران قدیم را در خود جای داده است
ازبکستان که در آسیای میانه قرار دارد جزو جمهوری‌های استقلال یافته شوروی به شمار می‌رود.این کشور از نظر وسعت پنجاه و ششمین کشور جهان به شمار می‌رود. مردمان ایرانی‌تبار نخستین ساکنان منطقه ازبکستان را تشکیل می‌دادند. زبان‌های قدیمی رایج در این منطقه هم زبان‌های ایرانی، سغدی، خوارزمی و پارسی میانه بوده است. این کشور جزو زیباترین کشورهای آسیای میانه به شمار می‌رود.
دیواره جهنم
دیواره جهنم که در نزدیکی شهر کوچک درواز در ازبکستان قرار دارد، توسط افراد محلی «در‌جهنم» خوانده می‌شود. داستان در‌جهنم به 35 سال قبل برمی‌گردد. هنگامی‌که زمین شناسان در جست‌وجوی گاز حفاری می‌کردند، به حفره‌ای زیر زمینی رسیدند که بسیار بزرگ بود و همه تجهیزات حفاری و چادرهای کاوشگران را در خود فرو برد. از آنجایی که حفره را گاز پر کرده بود، کسی جرات رفتن به عمق غار را پیدا نکرد و آنان حفره را آتش زدند تا از انتشار گازهای سمی جلوگیری کنند. از آن زمان، این حفره برای 35 سال است که بدون وقفه می‌سوزد.
جاده ابریشم
جاده ابریشم به طول ۱۴هزار کیلومتر از شرق چین تا سواحل دریای مدیترانه و شمال دریای آدریاتیک را به هم پیوند می‌داد. بازرگانان ونیزی و اروپایی در طول این مسیر با مسافرت به قلب آسیا به تجارت می‌پرداختند و بازرگانان آسیایی راه اروپا را در پیش می‌گرفتند. در طول این مسیر مردمانی گوناگون با فرهنگ‌ها و زبان‌های گوناگون با یکدیگر در می‌آمیختند و به تجارت می‌پرداختند و اندیشه، دین، مذهب، زبان، آداب و رسوم و رفتارهای مردمان سراسر این مسیر از قلمرویی به قلمروی دیگر منتقل شد که هنوز هم آثار این انتقال میراث‌های فرهنگی را می‌توانیم در جهان معاصر بیابیم. در‌این راه شهرهایی بودند که هنوز هم موجودند و به حیات خود ادامه می‌دهند. آسیای مرکزی قلب و مرکز این راه بود و قلمرو کنونی ازبکستان مرکز این شاهراه بود.
موزه تاریخی
این موزه در سال 2006 در تاشکند تأسیس شد و امروزه به عنوان یک شاخص مهم مطرح است. بناهای بلند موزه مثال واضحی از معماری خوبی است که سبک معماری شرقی دارد. دور تا دور ساختمان با یک گنبد بلند آبی احاطه شده است. تمام بنای این ساختمان با ستون‌های زیبایی تزئین شده که سقف را محافظت می‌کند. تمام پنجره‌های ساختمان قوسی شکل است.
نمای سر در موزه خیلی زیبا تزئین شده است. تمام ساختمان توسط آبشارهایی احاطه شده که نظر تماشا گر را به خود جلب می‌کند. این موزه شامل بیش از 300 سالن نمایش است که در مورد تاریخچه قدیمی هر ناحیه صحبت می‌کند. در میان این سالن‌ها تعدادی تصاویر از مسائل تاریخی زندگی امیرتیمور، با دست خطی منحصر به فرد که شامل اسلحه‌ها، لباس‌های قدیمی و سکه‌های مختلف وجود دارد، به چشم می‌خورد.
مدرسه باراک خان
این بنای تاریخی در قرن 16 ساخته شده است. همچنین دست‌خط‌های مشرقی غنی در اینجا وجود دارد. قرآن مشهور خلیفه عثمانی نیز در اینجا نگهداری می‌شود. این کتاب اولین نسخه کتاب اسلامی است. نسخه قدیمی‌شامل 353 ورق پوست آهو با سایز بسیار بزرگ از نسخه اصلی است. برای قرن‌ها، این قرآن در گنجینه شهرهایی مثل مدینه، دمشق و سپس در بغداد نگهداری می‌شد اما این قرآن در ازبکستان بوده، سپس در قرن 19 به سن پترزبورگ منتقل شد تا زمان قبل از شورش. سپس به آسیای مرکزی منتقل شد. حکایت‌ها می‌گوید که عثمان وقتی در حال خواندن قرآن بود کشته شد و هنوز مقداری از خونش روی صفحات آن باقی مانده است.
سالن نمایش
نمایش‌های سالن نمایش در ازبکستان دائماً در حال تغییر است. اتاق‌های سالن بیشتر در اختیار هنرمندان مشهور قراردارد اما به جوانترها هم اجازه استفاده می‌دهند. یک سالن نمایش در مرکز شهر قرار دارد که در سال 1974 بازگشایی شد. این بنای مرکزی پیکر تراشی و نگاره سازی شده است. سالن‌های تصویری و هنرهای تجمیعی در اطراف آن است. ساختمان خود به خود جالب است. یک گالری نقش و نگارهای گوتیک تابستانه در اطراف آن برگزار می‌شود. دکوراسیون ملی، نقاشی سیاه قلم، رنگ‌های سردر نمای خارجی هم در این گالری هست. در طبقه همکف دقت زیادی شده است؛ جایی که می‌توان تمام کارهای هنری را خرید. سالن دیگری در فضای باز وجود دارد. پارک کوچکی با مجسمه‌های اصلی وجود دارد. در روزهای گرم تابستان کارهای هنرمندان و مجسمه تراشان در این پارک نمایش داده می‌شود.
برترینها