آرامگاه استر و مردخای در همدان
بنابه روایات تاریخی، استر یک زن جوان یهودی بود که پنج قرن پیش از میلاد مسیح به همسری خشایار پادشاه هخامنشی درآمد و او را قانع کرد به یهودیان اجازه دهد آزادانه در داخل مرزهای امپراتوری ایران سکنی گزینند.
آرامگاه یا بُقعه اِستِر و مردخای جزء مهمترین زیارتگاه های یهودیان ایران و جهان است. این مقبره جزء آثار میراث فرهنگی ایران ثبت شدهاست. وجود این زیارتگاه، عامل مهمی در شکل گیری و تداوم حضور جامعه یهودی در همدان بوده است.
مقبره استر و مردخای در مرکز شهر همدان، ابتدای خیابان دکتر شریعتی قرار دارد.
آرامگاه اِستِر و مُردِخای بنایی متعلق به کلیمیان ایران است که بنای اصلی آن یک ساختمان چهارگوش آجری است. همان بنایی که ارغون شاه مغول در قرن هشتم بر روی بقایای آرامگاه قبلی ساخته است.
مصالح ساختمانی بنای این مقبره از سنگ و آجر است و به سبک بناهای اسلامی ساخته شدهاست. از شکل ظاهری و سبک معماری این اثر، چنین بر میآید، که ساختمان فعلی آن در قرن هفتم هجری بر روی ساختمان قدیمی تری که متعلق به قرن سوم هجری بودهاست، بنا شدهاست.
قسمتهای مختلف بنا شامل: مدخل ورودی، دهلیز، مقبره، ایوان و شاه نشین است.
ورودی آرامگاه درب کوتاه سنگی است که توسط کلون باز و بسته می شود و به دلیل ارتفاع کوتاه درب، باید خمیده وارد آرامگاه شد.
یک جلد کتاب آسمانی " تورات" که قدمت بالایی دارد و بر پوست آهو نوشته شدهاست، در حفاظ استوانهای شکلی، در سازمان میراث فرهنگی استان نگهداری میشود.
در وسط فضای مربع شکل مقبرهها، دو صندوق منب کاری شده زیبا بر روی این قبور قرار دارد. در بالای قبر جنوبی، که آن را به استر نسبت میدهند، صندوق منب کاری عتیقه و نفیسی قرار دارد، که قدیمی تر است و صندوق دوم که بر روی قبر مردخای قرار دارد، بسیار شبیه صندوق اولی است و حدوداً در سال ۱۳۰۰ توسط استاد عنایت الله ابن حضرت قلی تویسرکانی، که یکی از منبت کاران برجسته زمان خود بوده، ساخته شدهاست.
ترجمه خطوط عبری روی صندوق متعلق به استر، که بانی صندوق را معرفی میکند، چنین است: " امر کرد به ساختن این صندوق، بانوی عفیفه صادقه، جمال الدوله یوحرقیا و جمال الدوله یشوعا و یشعل، که هر سه نفر برادر خانم جمال ستام هستند."
کتیبه به زبان عبری، در درون مقبره
بر بالای دیوار مقبره نیز، کتیبهای به زبان عبری و به صورت برجسته گچ بری شدهاست. خطوط عبری روی صندوق استر، و گچ بریهای برجسته، متعلق به قرون هشتم و نهم هجری میباشند. در مورد هویت مدفونین این بقعه، تا کنون نظرات متفاوتی داده شدهاست، اما روایت مشهورتر، که با روایت مورخین یونانی و روایت تورات در مورد سرگذشت استر و مردخای تطبیق دارد، به شرح زیر است:
خشایارشاه با دختری از یهود به نام استر، که خواهر زاده یکی از درباریان یعنی مردخای بود، ازدواج کرد. به این ترتیب یهودیان در دربار وی نفوذ زیادی پیدا کردند. در این بین، شخصی به نام هامان که او نیز از درباریان با نفوذ و پرقدرت بود، نسبت به نفوذ روز افزون یهودیان حسادت نمود و از این رو فرمان قتل یهودیان را از خشایارشا گرفت. اما مردخای به وسیله استر همسر خشایارشا، این فرمان را از شاه پس گرفت و آنان را نجات داد.
در خصوص نام استر باید گفت که نام اصلی او "هدسه" بوده، اما چون به طرز شگفت آوری زیبا و خوش سیما بودهاست، نام استر یعنی ستاره را بر وی نهادهاند. وی دختر فردی به نام "ابی حایل" بودهاست، که در حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در سرزمین پارس به دنیا آمده و بعد از فوت پدر و مادرش، داییش (مرخای) سرپرستی او را بر عهده گرفته است.
لینک کوتاه:
http://dlho.ir/n1556 کپی کردنگردآوری و تنظیم: تحریریه دالاهو
لطفا در نشر دانستههای خود کوشا باشید.
برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وبسایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.
سلام
ممنون که مطلب را مطالعه کرده و نظر خود را با ما به اشتراک گذاشتین.
با تشکر از پیام شما