نکاتی درباره‌ی عکاسی از طبیعت

 وقتی آدم به ‌عکس قشنگ از طبیعت می‌بیند هر جا که باشد برای چند لحظه به اون خیره می‌شه و بی‌خیال دنیای اطرافش در اون فضا به سیر و سیاحت می‌پردازه و انرژی می‌گیره و ناخودآگاه آرامش سراسر وجودش رو فرا می‌گیره و لبخندی روی لبش می‌شینه.

وقتی طبیعت زیبای خدا رو می بینی احساس می‌کنی داری یه خواب قشنگ می‌بینی، ‌عظمت خالقش رو با تمام وجودت حس می‌کنی، ‌ناباورانه به همه‌چیز نگاه می‌کنی و دلت می‌خواد اون لحظه هیچ‌وقت تموم نشه.

 

تورهای داخلی

 

عکس‌برداری از طبیعت:

از عناصر سازنده یک تصویر، لحظه، کادربندی، نور، رنگ و کمپوزیسیون یا ترکیب‌بندی و نقطه دید است. این عناصر بر اساس طبیعت، نوع موضوع و حالت، اهمیت متفاوت پیدا می‌کنند. عکاسی منظره شامل عکس‌برداری از کوه، بیابان، باغ، درختان، آسمان، دریا، تصاویری از حیوانات و در برخی موارد مجموعه شهرها و دهات و حتی کودکان می‌شود.

مزیت‌های عکاسی از طبیعت:

1. تنوع زیاد موضوع‌های عکس‌برداری
2. وسایل و امکانات کمتری موردنیاز است.
3. دارا بودن فرصت و وقت طولانی برای عکس‌برداری برخلاف عکاسی خبری که در یک‌لحظه صورت می‌گیرد و نیاز به شانس و تصادف دارد، در این رشته عکاسی به علت گسترده بودن وقت، عکاس می‌تواند محاسبات فنی و هنری را انجام داده و با فرصت کافی اقدام به عکس‌برداری کند.

وسایل موردنیاز:

1. دوربین عکاسی
2. فیلتر
3. نور
4. سه‌پایه

1- دوربین عکاسی

دوربین 35 میلی‌متری و دوربین‌های دیجیتال می‌توانند وسیله مناسبی برای عکس‌برداری باشند، به دلایل زیر:

• سهولت در حمل
• سرعت عمل
• امکان گرفتن تعداد زیادتری عکس

به‌طور کلی به علت اینکه در برابر مناظر و طبیعت اغلب محدودیتی ازنظر انتخاب نقطه دید وجود دارد بهتر است از دوربین‌هایی با عدسی‌های قابل تعویض استفاده شود. به‌عنوان مثال استفاده از عدسی‌های دارای فاصله کانونی متغیر یا عدسی زوم بسیار کارآمد است. یک عدسی زوم بافاصله کانونی 28-135 میلی‌متری یا یک عدسی باز 28 میلی‌متر و یک عدسی تله فوتو 135 میلی‌متر ضروری است. علاوه بر دوربین با عدسی قابل تعویض، سه‌پایه از وسایل ضروری به نظر می‌رسد.

2- لزوم استفاده از سه‌پایه

• برای جلوگیری از لرزش‌های خفیف هنگام استفاده از لنزهای تله.
•  زمان استفاده از دیافراگم‌های خیلی بسته برای ایجاد عمق میدان وضوح بیشتر با سرعت‌های پایین شاتر.
•  بررسی موضوع برای کادربندی مناسب و ایجاد کمپوزیسیون یا ترکیب‌بندی موضوع.

3-  فیلتر

فیلترها وسایلی هستند که:

• باعث کاهش شدت نور می‌شوند؛ به این صورت که هر چه فیلتر پررنگ‌تر باشد، ضریب آن بیشتر است.
• در عکاسی سیاه‌وسفید فیلتر باعث ایجاد کنتراست شده و به مشخص شدن درجات خاکستری کمک می‌کنند. رنگ قرمز و سبز در طبیعت کاملاً متفاوت هستند اما در عکاسی سیاه‌وسفید درجه خاکستری آن‌ها تقریباً شبیه به یکدیگر بوده و قابل تمیز نیستند. در این مواقع برای ایجاد کنتراست از فیلتر استفاده می‌کنند.

4- نور

در عکاسی از طبیعت نور معین برای عکس‌برداری وجود ندارد اما حالت‌های مختلفی وجود دارد که به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

اغلب دو نور برای عکاسی در طبیعت وجود دارد:

• نور روزهای آفتابی
• نور روزهای ابری مانند مناظری که در باران، برف و مه با رنگی خاکستری گرفته می‌شود. 

زاویه تابش نور متفاوت است:

1. نور از روبه‌رو: نور که از روبه‌رو بتابد، سایه‌های پستی‌ها و مخلوط‌کنی‌ها را از بین می‌برد که اصطلاحاً به آن «نورپردازی تخت» می‌گویند. در این حالت تصاویر دوبعدی به نظر می‌رسند.
2. نور مایل: به‌طور کلی نور آفتابی که از زیر ابر نازک بتابد یا نور مایل مناسب‌ترین نوع نور بوده و به‌وسیله ایجاد سایه‌روشن‌ها احساس عمق و بُعد را القا می‌کند.
3. ضد نور: یا اینکه منبع نور پشت موضوع باشد؛ در این صورت جزئیات قابل‌دیدن نیست.

در مورد میدان وضوح:

پلان‌های نزدیک باید به‌اندازه کافی واضح باشند، در حالی که پلان‌های دور می‌توانند ناواضح باشند (برای ایجاد عمق و بُعد). بنابراین نباید دوربین را برای بی‌نهایت تنظیم کرد، چون پلان‌های نزدیک خارج از میدان وضوح قرار می‌گیرند. در این موارد بهتر است ابتدا برای فاصله مناسب دوربین را تنظیم کنید و سپس با بستن دیافراگم، میدان وضوح لازم را به وجود آورید.

پس از مهیاکردن لوازم ضروری عکاسی و تنظیم دوربین، لازم است برای هر موضوعی ازنظر هنری مطالعه و بررسی کنید. به علت اینکه در تصاویر طبیعت، عناصر زیادی در یک موضوع وجود دارد، بنابراین ازلحاظ ترکیب‌بندی باید به موارد زیر توجه کنید:

1.محدود کردن موضوع:

 پس از انتخاب موضوع اصلی عکاس باید تجزیه‌وتحلیل کند که چه عناصری را در عکس وارد کند که موضوع اصلی برتری خود را حفظ کرده و درعین‌حال هماهنگی و نظمی ایجادشده باشد. عکس مزبور باید «قطعه‌ای از طبیعت» باشد و اگر در یک منظره عناصر زیادی جلب‌توجه می‌کنند بهتر آن است که چندین عکس با توجه به عناصر مهم آن تهیه شود تا یک عکس شلوغ و بی‌نظم.

2.نقطه دید مناسب:

 سعی کنید نقطه یا زاویه دید طوری باشد که منظره به‌وضوح قابل‌دیدن بوده و خطوط و عناصر باارزش و مناسب با موضوع اصلی به‌خوبی تأثیر خود را القا کند.

3.خط افق:

 معمولاً نباید خط افق در وسط تصویر باشد. مگر آنکه منظوری خاص از این عمل داشته باشیم. این اصل «قاعده کلاسیک کمپوزیسیون» نام دارد به این صورت که: پرسپکتیو پایین: به این ترتیب که خط افق در 1/3 تصویر واقع شود؛ در مناظری که موضوع اصلی آسمان است.

منبع: نورنگار