عبور جاده از قلب طبیعت زیبای آهار
یک فعال محیط زیست که بهتازگی از روستای آهار از توابع قصران در شهرستان شمیران دیدن کرده است، میگوید که طی چندماه گذشته اداره راه در یکی از زیباترین مسیرهای طبیعتگردی این منطقه اقدام به احداث جاده کرده است. شروان شعاعی، فعال محیطزیست با اشاره به اینکه جادهای که در دست ساخت است هیچ توجیهی ندارد، گفت: بیتردید این جاده به تخریب طبیعت دامن میزند، ضمن آنکه بیم آن میرود که پای زمینخواران و فرصتطلبان به بخشهایی از طبیعت بکر آهار که تاکنون محفوظ مانده، باز شود و در این منطقه نیز مثل بسیاری از نقاط دیگر ویلاسازی باب شود.
این پزشک دوستدار طبیعت با تأکید بر قابلیتهای بالقوه گردشگری آهار تصریح کرد: طبیعتگردی یکی از نیازهای مبرم شهروندان تهرانی است به همین دلیل محیطهای طبیعی اطراف این کلانشهر نقش مهمی در برطرفکردن این نیاز دارد اما متأسفانه طی چند دهه اخیر، کمتر نقطهای از طبیعت را مییابید که از ساختوسازها در امان مانده باشد؛ حتی مسیلها، حاشیه رودخانهها، ارتفاعات و کوههای اطراف پایتخت هم قربانی ساختوساز شده و اخیرا این ساختوسازها به روستای آهار هم رسیده است؛ روستایی که بهدلیل درختان گیلاس و آلبالو، آب فراوان و نیز پوشش گیاهی البرز میانی، در تمامی فصلهای سال از جاذبه گردشگری برخوردار است. شعاعی افزود: از روستای آهار دو مسیر گردشگری وجود دارد؛ مسیر اول مسیری است که به امامزاده طاهر منتهی میشود و مسیر دوم که به موازات مسیر اول وجود دارد و از ده تنگه به سمت گاجره امتداد یافته، به آبشاری زیبا ختم میشود.
اخیرا ماشینهای راهسازی به بهانه احداث جاده با تخریب گسترده پوشش گیاهی کنارههای مسیر دوم، طبیعت بکر این مسیر را تخریب و در واقع پوشش گیاهی آن را نابود کردهاند. با ساخت این جاده از یک سو، دستیابی به بخشی از طبیعت دستنخورده آهار ممکن میشود درحالیکه تجربه نشان داده در هر منطقهای که جاده احداث شده بهدلیل ورود خودروهای فراوان و گردشگری بیضابطه در مدتی کوتاه طبیعت بکر به زبالهدانی تبدیل شده است. آنطور که این فعال محیطزیست میگوید، هنوز این جاده به اتمام نرسیده، جولانگاه موتورسواران محلی و گردشگرانی شده که ترجیح میدهند با موتور کوهپیمایی کنند. ورود این افراد به طبیعت، امنیت حیات وحش را مختل کرده و رویشگاههای گیاهان با ارزش غذایی و دارویی (مانند ریواس) را با خطر تخریب جدی مواجه ساخته است.
وی ضمن ابراز نگرانی از شتابگرفتن تخریبها در منطقه گفت: به همراه تنی چند از دوستداران محیطزیست حین گذر از منطقه از پیمانکاری که مشغول تعریض جاده بود درباره کم و کیف ساخت جاده سؤال کردم و از او پرسیدم برچه اساسی بخشی از پوشش گیاهی منطقه را تخریب میکنید که وی در پاسخ گفت: این کار با مجوز وزارت راه انجام شده و شما هم حق تهیه گزارش تصویری ندارید و تنها درصورت داشتن مجوز میتوانید عکس و فیلم تهیه کنید.
شعاعی افزود: این پرسش مطرح است که مسئولان راهسازی با چه توجیهی بخشی از طبیعت بکر آهار را به بهانه تعریض و احداث جاده در دست اجرا دارند؟ آیا ارزیابی محیطزیستی آن انجام شده است؟ از ساخت این جاده با این حجم تخریب پوشش گیاهی چه کسانی سود میبرند؟ انتظار میرود مسئولان محیطزیست و سایر نهادها اجازه ندهند آخرین بازماندههای طبیعت دستخوش ساختوساز شود.
منبع:همشهری آنلاین
آیا نسبتی بین روحیه آدمها و سلامت محیط زیستشون در جوامع مختلف هست ؟ و در نهایت اینکه آیا تا به حال فکر کردید اگه مسیری رو که حیات محیط زیست گیاهی و جانوری بکر و فعال در اون وجود داره بشه در ظرف 5 روز برای مثال تخریب کرد چه هزینه عملیاتی اجرایی داره و در مقابل برای ساخت همون مسیر با همان اشکوب و فون چقدر هزینه و زمان نیاز هست ؟ تنها با پاسخ به این چند سوال میشه فهمید منظور جناب دکتر شعاعی چی بوده ؟ راستی جالب تر اینکه تا حالا فکر کردید محیط های زیست دست ساز انسان مثلا پارکهای تهران چقدر تنوع فون و فلور داره در مقابل تنوع فون و فلور طبیعی مسیر آهار به شکر آب چقدره ؟ این تنوع آیا برتری هست ؟ آیا ضامن بقاء اکوسیستم هست ؟ و ......