خانه سنتی چاپاکر

پر و بالی به رنگ سفید، صورتی و قرمز. گردنی بلند و خمیده. منقاری منحنی‌شکل. پاهایی بلند و جثه‌ای بزرگ. مرغ‌های آتشی به آرامی راه ‌می‌روند و برای غذا خوردن منقارشان را در آب کم‌عمق فرو ‌می‌برند. این پرنده‌ها همان فلامینگوهایی هستند که شما هم آن‌ها را ‌می‌شناسید. پرندگانی که در دسته‌های چند هزارتایی زندگی ‌می‌کنند و میل چندانی به مهاجرت ندارند. اما زیبایی تالاب گاوخونی آنها را هم به سوی خود کشانده است. اگر ‌می‌خواهید این پرنده‌های باوقار را در کنار ساحل گاوخونی ببینید، به سمت شهر ورزنه در حوالی اصفهان حرکت کنید. پرنده‌ها و تالاب را ببینید. از شن‌های نرم کویر بگذرید. در حصارهای کنگره‌دار قلعه قورتان تاریخ را ورق بزنید، و شب را در چاپاکر استراحت کنید. سرخی دیوارهای چاپاکر، با تزیینات سفیدش، رنگ پرهای مرغ‌های آتشی را به یادتان ‌می‌آورد. آرامش این خانه شبیه به حرکت آرام و باطمأنینه فلامینگوها نیست؟

تهیه و تدوین: تحریریه دالاهو
لطفا در نشر دانسته‌های خود کوشا باشید.
برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وب‌سایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.

• به اشتراک بگذارید: