لباس مردم سرزمین اژدها

لباس مردم چین چگونه است؟

لباس بخش مهمی از فرهنگ هر کشور را به خود اختصاص می‌دهد و در سرزمین کهنی مانند چین لباس‌های سنتی همچون دری به روی تاریخ، فرهنگ و روح پر رمز و راز این تمدن دیرینه عمل می‌کنند. این پوشاک نه تنها یک تن‌پوش ساده؛ بلکه روایتگر هزاران سال زیبایی‌شناسی، اندیشه و جایگاه اجتماعی هستند. شناخت لباس مردم چین از گذشته تا امروز کمک می‌کند تا تصور تاریخ کهن در چین برایتان ساده‌تر باشد و ارتباط عمیق‌تری با این فرهنگ برقرار گردد. در ادامه از قصه لباس مردم چین خواهیم گفت تا در هنگام سفر با تور چین آشنایی بیشتری با نوع پوشش مردم چین برایتان رقم بخورد و چیزهای بیشتری درباره لباس‌ها و داستان تولد چین بدانید.

تور چین

لباس مردم چین چرا مهم است؟

لباس سنتی مردم چین به عنوان بخشی حیاتی از تمدن مردم این کشور شناخته می‌شود و نقش مهمی در تاریخ و فرهنگ این کشور ایفا می‌کند. این لباس‌ها با رنگ‌ها، نقش‌ها و برش‌های خاص خود قصه ناگفته روزگاران امپراتوری و باورهای عمیق مردمان شرق را روایت می‌کنند و آشنایی با آنها می‌تواند تجربه فرهنگی عمیق‌تری را برای گردشگران رقم بزند. 

لباس سنتی مردم چین با ویژگی‌های اصلی همچون یقه ضربدری، قرار گرفتن لبه راست لباس بر روی لبه چپ، بستن لباس با کمربند و ترکیبی از پیراهن با دامن یا ردای بلند شناخته می‌شود. این ویژگی‌ها هزاران سال حفظ شده‌اند تا اینکه در دوران جمهوری چین (۱۹۱۲ تا ۱۹۴۹ میلادی) کت چینی (لباس مائو) و «چانگ سام» (cheongsam) یا «چی پائو» (Qi Pao) رواج یافتند. امروزه مردم چین در زندگی روزمره لباس‌های مدرن تن می‌کنند که تفاوت چندانی با پوشش مردم غرب ندارد. از لباس‌های سنتی در جشن‌ها، مراسم یا مناسبت‌های مذهبی استفاده می‌شود و یا می‌توان آنها را در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی چینی به شکل گسترده‌ای دید. باید اشاره کرد که همچنان بسیاری از اقلیت‌های قومی از لباس‌های سنتی در زندگی روزمره استفاده می‌کنند و این لباس‌ها تأثیر بسیاری را در شکل‌گیری پوشاک سنتی چینی داشته‌اند.

تاریخچه لباس چینی

بر اساس آنچه یافته‌های تاریخی نشان می‌دهند سابقه لباس‌های چینی به اواخر دوران پارینه‌سنگی (از ۱.۷ میلیون سال پیش تا قرن ۲۱ قبل از میلاد) باز می‌گردد. لباس‌های آن دوران شامل پوست حیوانات و تزییناتی شامل سنگ‌های کوچک و دندان حیوانات بودند و مراحل تکامل خود را در طول دوران طی کردند تا به امروز برسند.

لباس‌های واقعی چینی در حدود ۵۰۰۰ سال پیش توسط «امپراتور زرد» (Yellow Emperor) اختراع شدند. در دوران سلسله شانگ (قرن ۱۷ تا ۱۰۴۶ قبل از میلاد) ویژگی‌های اصلی لباس سنتی چینی شکل گرفتند و الگوی کلی پیراهن و دامن در لباس‌ها پدیدار گشت. سالیان بعد و در دوران سلسله ژو (۱۰۴۶ تا ۲۵۶ قبل از میلاد) ردای بلند در لباس‌ها ظاهر شد که به مدت هزاران سال در کنار ترکیب پیراهن - دامن به شکل هم‌زمان رواج پیدا کرد و به‌مرورزمان تکامل یافت. پس از آن با تشکیل جمهوری چین تغییرات بزرگی در لباس چینی رخ داد و لباس مائو میان مردان و چی‌پائو میان زنان محبوب شد. در اوایل دوران جمهوری خلق چین لباس مائو نه تنها در میان مردان بلکه در میان زنان نیز رایج شد؛ هرچند در دهه ۱۹۷۰ و با اجرای سیاست اصلاحات مردم به تدریج به پوشیدن لباس‌های سبک غربی روی آوردند.

جزئیات لباس چینی

لباس چینی قدیمی جدای از ویژگی‌ها و الگوهای اصلی از جزئیات خاصی مانند ظاهر، برش، تزیین، رنگ و طراحی خاص در سلسله‌های مختلف برخوردار بوده است. در ادامه با جزئیات لباس چینی قدیمی در دوره‌های مختلف آشنا می‌شوید:

جزئیات لباس مردم چین در سلسله هان

در دوره هان (۲۰۶ پیش از میلاد – ۲۲۰ میلادی) که دومین دودمان امپراتوری در تاریخ چین است لباس مردان و زنان تقریباً به یکدیگر شباهت داشت. در این دوره تفاوت لباس‌ها به طور عمده با رنگ، جنس پارچه و تزیینات مشخص می‌شد. این دوران به سبک «تاریک» شهرت داشت و از ترکیب رنگ‌های مشکی و قرمز در لباس‌ها بسیار استفاده می‌شد. از ویژگی‌های بارز لباس‌های دوره هان، آستین‌های بسیار پهن، لایه‌لایه بودن لباس و پوشش‌هایی بود که معمولاً از دو یا سه بخش تشکیل می‌شد. یک روپوش گشاد با یقه‌ ضربدری، دامنی بلند با پیچش و یک لباس رو با همان طرح که دور کمر پیچیده می‌شد، این بخش‌ها را تشکیل می‌داد.

جزئیات لباس مردم چین در سلسله تانگ

در دوران سلسله تانگ (۶۱۸ تا ۹۰۷ میلادی) به دلیل تجارت پررونق از طریق جاده ابریشم با کشورهای همسایه پارچه‌ها و رنگ‌های جدید از سرزمین‌های دیگر وارد چین شد. سبک پوشش در این دوره بسیار رنگارنگ بود و مردم توجه و خاصی به ظاهر و هماهنگی لباس‌های خود داشتند. پشم، کتان و ابریشم از مواد اصلی به شمار می‌آمدند و ابریشم به دلیل قیمت بالا، مختص طبقات اشرافی بود.

رنگ‌های طلایی و زرد، مختص امپراتور و خاندان سلطنتی بود و به‌تدریج به نماد قدرت سلطنتی تبدیل شد؛ درحالی‌که سایر رنگ‌ها برای همه‌ طبقات اجتماعی آزادانه قابل استفاده بود.

زنان در این دوره معمولاً پیراهن‌هایی آستین‌بلند با یقه باز می‌پوشیدند که گاهی بخش‌هایی از سینه را نمایان می‌کرد. این نوع لباس پوشیدن در مقایسه با سبک‌های محافظه‌کارانه پیشین بسیار جسورانه تلقی می‌شد. این پیراهن‌ها در دامن‌هایی بلند با پارچه‌هایی لخت و طرح‌های هندسی فرو می‌رفتند و با کمربندی دور سینه بسته می‌شدند.

لباس مردان در این دوره ادامه‌ای از سبک هان بود؛ اما تنوع بیشتری داشت. مردان اغلب ردایی ساده و تک‌رنگ با یقه‌های گرد می‌پوشیدند که همراه با کمربند چرمی و چکمه استفاده می‌شد و این خود یکی از جاذبه‌های برتر چین محسوب می‌شود.

سلسله مینگ

در دوران سلسله مینگ (۱۳۶۸ تا ۱۶۴۴ میلادی) سبک پوشش مردم شباهت زیادی به دوران سلسله هان داشت با این تفاوت که تلاش شد نفوذ اقوام بیگانه و اقلیت‌ها از آن زدوده شود. در مد مردانه، یقه‌های مربعی و طرح‌های دوخته‌شده به کار می‌رفت تا جایگاه اجتماعی و مقام افراد مشخص شود. این طرح‌ها شامل نقوش گل، گیاه، حیوانات و اشکال هندسی بودند.

لباس چینی دخترانه و زنانه در دوران مینگ، نسبت به دوره‌های پیشین، پوشیده‌تر و متین‌تر شد. بیشتر زنان پیراهنی تا میانه ران، روی دامنی بلند تا زمین می‌پوشیدند که باعث می‌شد قامت آن‌ها کشیده‌تر به نظر برسد.

جزئیات لباس مردم چین در سلسله چینگ

در دوران سلسله چینگ (۱۶۳۶ تا ۱۹۱۲ میلادی) که توسط اقوام کوچ‌نشین «منچو» پایه‌گذاری شد، لباس افراد جایگاه اجتماعی یا مقام دولتی آنها را نشان می‌داد. این لباس‌ها از سبک پوشش سواره‌نظام منچو بسیار تأثیر گرفته بودند. رنگ رسمی این دودمان زرد به شمار می‌رفت که منحصراً برای خاندان سلطنتی مجاز بود.

مردان در این دوران به طور معمول ژاکتی با یقه صاف می‌پوشیدند که ریشه در کت‌های خاص اسب‌سواران منچویی داشت و آن را با دامنی بلند همراه می‌کردند. زنان در این دوران می‌توانستند همچنان از لباس‌های سنتی دوران مینگ استفاده کنند. زنان طبقات مرفه معمولاً ردایی به تن می‌کردند که با دامنی چین‌دار و دورتادور بسته همراه می‌شد. لباس امروزی چانگ سام ریشه در دوره چینگ دارد و در اصل پوشش زنان منچو محسوب می‌شد.

انواع لباس‌های قدیمی چینی

در چین برخی از لباس‌های سنتی به نسبت دیگر لباس‌ها شناخته‌شده‌تر هستند و شاید بسیاری از افراد اسم لباس سنتی چین را با این لباس‌ها بشناسند. از جمله معروف‌ترین لباس‌های سنتی چین موارد زیر هستند:

هانفو - سنتی‌ترین لباس چینی

هانفو (Hanf)، لباس قوم هان، از کهن‌ترین لباس‌های سنتی چین به شمار می‌رود. اکثریت مردم چین از قوم هان هستند و همین مسئله اهمیت لباس هانفو را در نزد مردم چین افزایش می‌دهد. طبق افسانه‌ها قدمت این لباس به بیش از ۴۰۰۰ سال پیش و به زمانی باز می‌گردد که «لئیتسو»، همسر امپراتور افسانه‌ای «هوانگدی»، برای نخستین‌بار با ابریشم پارچه بافت. این لباس در طول سلسله‌های مختلف به تدریج تکامل پیدا کرد تا اینکه در دوره سلسله هان به لباس رسمی این سلسله تبدیل شد. برای زینت بخشیدن به هانفو، از انواع آویزهای تزیینی استفاده می‌شد که به کمربند متصل بودند. هرچه تزیینات بیشتر و پیچیده‌تر بود، نشان‌ از جایگاه اجتماعی بالاتری می‌داد. هانفو به سه سبک کلی تقسیم می‌شود: کت‌ودامن، کت‌وشلوار، و لباس یک‌تکه. رایج‌ترین سبک، کت‌ودامن است که بیشتر زنان آن را می‌پوشند.

چی پائو (قِی‌پاو)- مشهورترین لباس سنتی چینی

چی پائو که با نام چانگ سام (Qipao- Cheongsam) نیز شناخته می‌شود، تکامل‌یافته لباس بلند زنان قوم مانچو در دوران سلسله چینگ بود. 

چی پائو بعدها به سه سبک عمده پکن، شانگهای و هنگ‌کنگ تقسیم شد که در طراحی، رنگ، تزیینات و جنس پارچه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. چی پائوهای پکن بیشتر حالت سنتی دارند و در آنها از رنگ‌های درخشان‌تر و تزیینات پیچیده‌تر استفاده شده است. چی پائوهای شانگهای جلوه‌ای تجاری و مدرن‌تر دارند و عناصر غربی بیشتری در طراحی و رنگ آن‌ها به چشم می‌خورد. چی پائوهای هنگ‌کنگ نیز تحت‌تأثیر مستقیم مد اروپایی قرار گرفتند؛ به‌طوری که آستین آن‌ها کوتاه‌تر و تزییناتشان ساده‌تر است.

لباس تانگ

لباس تانگ (Tang Suit) در واقع  یک نوع کت چینی است و ارتباطی به لباس دوران سلسله تانگ ندارد. این لباس از «ماگوا» (magua) (لباس سوارکاری قوم مانچو) در دوران سلسله چینگ الهام گرفته است. نام «تانگ» توسط چینی‌های خارج از کشور رواج یافت؛ زیرا سلسله تانگ به دلیل قدرت و شکوهش شهرت جهانی داشت. خارجی‌ها مردم چین را «مردم تانگ» می‌نامیدند و لباسشان را «تانگ‌زوانگ» (Tangzhuang) یا «لباس تانگ» می‌خواندند.

لباس تانگ، نوعی کت سنتی چینی به نام «دویی‌جین» است که دکمه‌های آن در جلو قرار دارند. این کت یقه «ماندارینی» (یقه ایستاده نواری‌شکل) دارد و از دکمه‌هایی به نام قورباغه‌ای برای تزیین بهره می‌برد. این لباس مزین به حروف و کلمات چینی است که مفاهیمی همچون خوش‌شانسی و آرزوهای نیک دارند.

لباس ژونگ شان (Zhongshan Suit) - لباس رسمی سنتی مردان

لباس ژونگ شان که در خارج از چین به نام «لباس مائو» نیز شناخته می‌شود، نوعی کت مردانه است. در طراحی لباس ژونگ شان ترکیبی از سبک‌های شرقی و غربی استفاده می‌شود. این لباس چهار جیب بزرگ در جلو (دو بالا و دو پایین)، پنج دکمه مرکزی در جلو و سه دکمه کوچک روی هر آستین دارد. به‌خاطر فرم متقارن و ظاهر موقر، این لباس هم در مناسبت‌های رسمی و هم غیررسمی قابل استفاده است.

رنگ‌های رایج ژونگ شان معمولاً رنگ‌های ساده‌ای مانند مشکی، سفید، آبی و خاکستری هستند و افراد رنگ لباس را بسته به موقعیت مورد نظر خود انتخاب می‌کنند.

لباس‌های سنتی عروسی چینی

لباس‌های سنتی عروسی چینی بسته به دودمان و دوره‌های زمانی مختلف، متفاوت هستند. بااین‌حال اغلب آن‌ها به رنگ قرمزند زیرا در فرهنگ چین، قرمز نماد خوش‌شانسی، شادی و سعادت است. شناخته‌شده‌ترین لباس‌های عروسی شامل تاج قرمز و ردای رسمی هستند که هنوز هم در مراسم عروسی سنتی یا برای گرفتن عکس‌های عروسی به طور گسترده‌ای توسط عروس و دامادها پوشیده می‌شوند.

لباس چینی ملکه و شاه

دنیای لباس شاه و ملکه در چین دنیایی پر از رمز و راز بوده است. شاه و ملکه‌ لباس‌هایی خاص می‌پوشیدند که با لباس مردم عادی بسیار متفاوت بود.

«لباس اژدها» (Longpao) نوعی پوشش سلطنتی پادشاهی در چین باستان بود که با نقش‌های اژدها تزیین می‌شد و امپراتوران آن را هر روز برای حضور در دربار به تن می‌کردند. برای مراسم ویژه امپراتوران لباس‌هایی مشابه لباس اژدها اما متناسب با آن مناسبت‌ها طراحی و دوخته می‌شد. برای دوخت یک ‌دست لباس اژدهای اصیل ۳ تا ۴ خیاط ماهر باید به مدت حدود ۲ سال با یکدیگر همکاری می‌کردند.

نکته جالب در مورد این لباس‌ها این بود که رنگ زرد تنها برای مقامات عالی‌رتبه و اعضای خانواده سلطنتی در سلسله چینگ مجاز بود. همچنین تعداد جانوران خاص همچون اژدها یا ققنوس بر روی لباس‌ها با توجه به رتبه فرد در دربار یا نسبت خونی او با خواندن سلطنتی در نظر گرفته می‌شد. در حال حاضر برای دیدن این لباس می‌توان در تور چین به «شهر ممنوعه» پکن رفت که به عنوان بزرگ‌ترین موزه‌ بیش از 20000 دست لباس اژدها را در مجموعه خود نگهداری می‌کند.

در مورد لباس چینی ملکه نیز قواعد و جزئیات مختلفی وجود داشت. لباس ملکه‌های چینی نمایانگر مقام سلطنتی آنها و همچنین تأثیرات فرهنگی هر دوره تاریخی بود. در دوره سلسله هان ملکه‌های چینی لباس‌هایی با آستین‌های بلند و گشاد و پارچه‌های آزاد و روان بر تن می‌کردند.

در دوران سلسله تانگ سبک لباس‌های ملکه ساختارمند و چندلایه بود که با کلاه‌های پیچیده، جواهرات و زیورآلات تزیینی برجسته می‌شد. این تغییرات با توجه به سلسله‌های مختلف در لباس‌های زنان امپراتور دیده می‌شد و گواهی بر تغییرات مداوم در سبک مد و تأثیرات فرهنگی هر دوره می‌داد. لباس‌های زنان امپراتور از سادگی و ظرافت دوران هان به عظمت و شکوه دوران چینگ رسید تا بازتاب‌دهنده دستاوردهای هنری و فرهنگی زمان خود باشد.

تور چین با دالاهو

یکی از موارد بسیار مهمی که در هنگام سفر به چین در نظر گردشگران می‌آید لباس سنتی مردم چین است. این لباس بخش مهمی از تمدن چین را به خود اختصاص می‌دهد و از هر دوره امپراتوری در این کشور تأثیرات خاصی را پذیرفته است. آشنایی با لباس مردم چین کمک می‌کند تا افراد بتوانند در هنگام سفر به این کشور بخشی از روح تمدن چینی را در پوشاک این مردم مشاهده کرده و ارتباط عمیق‌تری با فرهنگ و مردم این سرزمین برقرار کنند.

برای داشتن چنین تجربه‌ای سفر با تور چین تابستان ۴۰۴ پیشنهاد می‌شود. پیش از هر چیز بهتر است در مورد شرایط سفر و قیمت تور چین اطلاعات لازم کسب گردد. مشاوران آژانس گردشگری دالاهو می‌توانند اطلاعات لازم را در مورد تور چین تابستان ۴۰۴ و قیمت تور چین در اختیار شما قرار دهند.

سؤالات متداول

ویژگی‌های لباس سنتی چین چیست؟

یقه ضربدری، قرار گرفتن لبه راست لباس بر روی لبه چپ، بستن لباس با کمربند و ترکیبی از پیراهن با دامن یا ردای بلند.

سنتی‌ترین لباس چینی چیست؟

هانفو.

مشهورترین لباس سنتی چین کدام لباس است؟

چانگ سام یا چی پائو.

در شهر ممنوعه پکن می‌توان کدام لباس سنتی مردم چین را دید؟

در این موزه 20000 دست از لباس اژدها نگهداری می‌شود.

لباس رسمی سنتی مردان چین چیست؟

لباس مائو.