خواندن سفرنامه همیشه ساده نیست؛ سفرنامه باید ساده و ملموس باشد، طوری که خودتان را در دل سفرِ نویسنده حس کنید و در لحظات متفاوت بتوانید خودتان را جای شخصیت اصلی بگذارید؛ کتاب مارک و پلو، شرح سفرهایی از فرانسه، لبنان، هندوستان، ایتالیا، اتریش، کره جنوبی و... است. در این کتاب نویسنده سعی دارد به خواننده بگوید: سفر کردن با پیچیدگی خاصی همراه نیست و سفر کردن به خارج از خاک وطن صرفا به تجملات ربط ندارد.

گاسپار بعد از سفر به ایران تصمیم می‌گیرد کتابی درباره سرزمین‌مان بنویسد. اول می‌خواست کتابش مانند سفرنامه نویسی‌های دیگر جهانگردانِ اروپایی باشد و بیشتر در مورد بناهای ایرانی بنویسد. اما نظرش تغییر می‌کند کتابش را به آداب و رسوم ایرانی‌ها اختصاص می‌دهد. در تمام کتاب گاسپار این نکته را گوشزد می‌کند که تا چه اندازه فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی با فرهنگ غربی متفاوت است. در بخشی از کتاب آمده...

«کارلا سِرنا»، جهانگرد زن ایتالیایی، همزمان با حکومت ناصرالدین شاه قاجار و در نوامبر 1877 تصمیم می‌گیرد به ایران سفر کند. حال کسی را تصور کنید، از دل اروپای دموکرات و متجدد بیرون آمده و به ایران در دوران قاجار سفر کرده است. دیدگاه این زن جهانگرد بسیار جالب و خواندنی است. 

"لالایی" عنوانِ رُمانی نوشته "کیم توی" ویتنامی است.
ماجرای این کتاب در مورد ویتنام و زندگی مردم عادی در دوران جنگ، پناهندگی و مهاجرت اجباری ناشی از جنگ است. کتاب جالبی است که برای آشنایی با فرهنگ ویتنام و اثرات مخفی جنگ بر مردم خیلی خوب است.
اگر همه تصورتان از ویتنام مردمانی چشم‌بادامی با کلاه‌های حصیری بزرگ‌ است که عاشق کوفته برنجی هستند؛ این کتاب را حتما بخوانید.

عنوان کتاب: جایی برای زنان بر روی قله آناپورنا
نوشته: آرلن بلام
ترجمه: رحیم دانایی