جنگل‌های آینالو

این منطقه سرسبز دارای جنگل‌های خاص ارسبارانی است. برخی از گیاه‌شناسان معتقند این ناحیه به علت وجود بعضی گونه‌های هیرکانی از جمله ممرز جز ناحیه رویشی هیرکانی است و بعضی دیگر به علت وجود گونه‌های خاص این منطقه از جمله زغال اخته با این نظر مخالف‌اند. این منطقه دارای اقلیمی معتدل و کوهستانی است، تابستان‌های مطبوع و زمستان‌های سرد و برف‌خیز از ویژگی‌های اینجاست.

از نظر پوشش جانوری نیز منطقه آینالو بسیار غنی است. در اینجا شوکا؛ کوچکترین گوزن ایرانی، سیاه گوش اوراسیایی و سیاه خروس قفقازی دیده می‌شوند. سیاه خروس قفقازی نام پرنده‌ای در معرض خطر است که تعداد آن در ایران کمتر از 200 عدد است. وجود این پرنده، پرنده‌نگران خارجی و داخلی زیادی را به سمت این منطقه و مناطق مجاور کشورهای همسایه شمال غربی ایران می‌کشاند. در زمان‌های قدیم، در جنگل‌های ارسباران «مرال» وجود داشته است که بعد از کوچک‌تر شدن جنگل‌ها، محل زیست آنها از میان رفته و این گونه در اینجا منقرض شده است. اما بعدها به تصمیم سازمان محیط زیست از مناطقی مانند جهان نما در گرگان که در آن مرال وجود داشته، مرال‌هایی به این جنگل‌ها منتقل شد و اکنون این منطقه زیستگاه این حیوان به حساب می‌آید.

آثار تاریخی این منطقه نیز به زندگی ارامنه‌ای که سال‌ها پیش در اینجا زندگی می‌کردند بازمی‌گردد چرا که سابقا این منطقه ارمنی نشین بوده است. نام «آینالو» از نام بنایی گرفته شده که توسط تاجر معروف ارمنی دوران قاجار به نام «طومانیاس» ساخته شده است. این بنا به خاطر سقف فلزی مانند خود آینه‌ای نور را منعکس می‌کرده است. از این رو آن را آئینه لو نامیده‌اند. در حال حاضر تنها دیوارهای این عمارت سالم مانده است. عمارت‌ها و کلیساهای دیگری نیز در جنگل‌های این منطقه وجود دارد.

در این منطقه افرادی با نام عاشیق زندگی می‌کنند که سازی با نام قپوز می‌زنند و به نوعی از جاذبه‌های این منطقه به حساب می‌آیند. مسیر رفتن به این منطقه‌ی سرسبز از کلیبر و عاشق‌لو است.

نمایی از جنگل آینالو