تنها یک بار زندگی می‌کنیم...
021 4166 3000

جاهای دیدنی برزیل و برزیل گردی

جاهای دیدنی برزیل شامل شهرهای بسیار زیبای آن مانند مانائوس، ریو، سائوپائولو و... است. جاهای دیدنی برزیل فقط در شهرهای برزیل خلاصه نمی شود؛ شما می‌توانید علاوه بر تماشای شهرهای زیبای برزیل و شهرگردی در برزیل از آبشار ایگوآسو، رود آمازون و جنگل‌های زیبای آمازون دیدن کنید. در میان جاهای دیدنی برزیل شکم گردی و تماشای فستیوال‌های برزیل را از دست ندهید. پنیر برزیلی را امتحان کنید و از تماشای کارناوال ریو در بهمن ماه لذت ببرید. در ادامه مطلب درباره جاهای دیدنی برزیل، نقشه برزیل و شهرهای مهم آن بیشتر خواهیم گفت.

تور برزیل

1. بازدید از سائوپائولو؛ شهر نم‌نم باران

اسم شهر به افتخار «پُل مقدس» یا «Saint Paul» نام‌گذاری شده و شعار شهر به زبان لاتین «Non dvcor,dvco» است که در فارسی «مرا راه نمی‌برند، رهبری در دست من است» معنی می‌دهد. سائوپوئولو که «سامپا» هم خوانده می‌شود، بزرگ‌ترین شهر برزیل و دهمین شهر ثروتمند دنیاست. مردم این شهر نسبت به سایر شهرهای برزیل بهتر انگلیسی صحبت می‌کنند. اگر به دنبال ماجراجویی فرهنگی هستید، سائوپائولو با داشتن نژادها و فرهنگ‌های مختلف در کنار هم بهترین جاست. اعلام استقلال برزیل از کشور پرتغال در سال 1822 میلادی، در همین شهر اعلام شد. سال‌ها بعد برده‌داری هم لغو شد و در نتیجه به خاطر کشتزارهای قهوه مهاجران زیادی از ایتالیا، پرتغال، اسپانیا، آلمان و دیگر کشورهای اروپایی به اینجا آمدند. حضور خارجی‌ها باعث شد که امروزه سائوپائولو از لحاظ فرهنگی یکی از غنی‌ترین شهرها باشد. حضور ملیت‌های متفاوت در اینجا باعث شده که هر نوع غذایی در اینجا پیدا شود. پس در فرصت آزادی که دارید حتما به رستوران‌هایش سر بزنید. همینطور رفتن به پاساژها و مراکز خرید بزرگ شهر را از دست ندهید. بزرگ‌ترین مرکز خرید آمریکای جنوبی در این شهر است. برزیل با قهوه‌اش معروف است و سائوپائولو یکی از شهرهای مهم خرید قهوه است. اصلا به خاطر قهوه بود که این شهر در قرن نوزدهم میلادی از لحاظ اقتصادی شکوفا شد.

در بازدید از سائوپائولو، یادتان باشد اگر بیرون رفتید، چتری هم با خودتان ببرید، معمولا بعدازظهرها در سامپا نم‌نم بارانی می‌زند. به خاطر همین هوای متغیرش است که به شهر «نم‌نم باران» یا «Cidade da Garoa» معروف است.

 

 از جلوی هر کافه‌ای که رد می‌شوید بوی قهوه‌ی اصیل برزیلی به مشامتان می‌رسد.

شهرت قهوه برزیلی جهانی است.

2. گشت و گذار در خیابان پائولیستا

اگر از یک سائوپائولویی بپرسید مظهر شهرشان چیست، بدون شک جوابشان خیابان پائولیستا است.خیابان پائولیستا (Paulista Av) مهم‌ترین و معروف‌ترین خیابان شهر سائوپائولو است. بسیاری از موزه‌ها، خانه‌های هنری و همینطور برج‌های تجاری در این خیابان هستند. در حقیقت، این خیابان راهی بین بخش قدیمی و جدید شهر است. فقط کافی‌ست کفش‌های مناسبی به پا کنید و با لباسی راحت در پیاده‌روهایش قدم بزنید. یکشنبه‌ها روز خوبی‌ست تا  نوازندگان محلی شهر را ببینید و از فروشندگان محلی غذایی بخرید. در میان جاهای دیدنی برزیل، بازدید از خیابان پائولیستا را از دست ندهید. 

خیابان پائولیستا (Paulista Av) مهم‌ترین و معروف‌ترین خیابان شهر سائوپائولو است.

 

3. موزه گردی در شهر سائوپائولو

موزه‌ها از دیگر جاهای دیدنی برزیل هستند. به جز این خیابان، موزه‌ها و مراکز فرهنگی شهر سائوپائولو را از دست ندهید. به خصوص دو موزه‌ «ایپیرانگا» (Ipiranga) و «یادبود آمریکای لاتین»؛ این دو موزه از غنی‌ترین موزه‌های آمریکای لاتین است. «موزه‌ پائولیستا» یا موزه‌ «ایپیرانگا» نزدیک همان‌جایی است که استقلال کشور برزیل از پرتغال اعلام شد.

در سفر به برزیل بازدید از موزه پائولیستا را از دست ندهید.

اگر عاشق هنر هستید، موزه‌ی هنر سائوپائولو بهترین جا برای شماست تا با تاریخ هنر و معماری آمریکای لاتین بیشتر آشنا شوید.

 

4. دیدار از مانائوس؛ دروازه آمازون

برزیل شاهراه آمازون است و در سفر به کشور برزیل، بازدید از این منطقه را باید در برنامه‌تان بگنجانید. برای رسیدن به یکی از معروف‌ترین جاهای دیدنی برزیل، یعنی آمازون، باید به سمت «مانائوس» بروید. در حقیقت این شهر دروازه‌ ورود به آمازون است و با سائوپوئولو حدود 1 ساعت فاصله دارد. مانائوس در شمال شرق کشور برزیل واقع شده و بزرگ‌ترین شهر ناحیه‌ آمازون به شمار می‌رود. شنیدن پیشینه‌ شکل‌گیری این شهر کمی تلخ است. حدود سال 1650 میلادی افرادی معروف به «شکارچیان برده» در این ناحیه زندگی می‌کردند. کارشان این بود که از مانائوس امروزی به سمت منطقه‌های اطراف بروند و سرخ‌پوست‌ها را اسیر کنند و به عنوان برده بفروشند. این وضعیت ادامه داشت تا اینکه بیست سال بعد پرتغالی‌ها به اینجا آمدند و دژی ساختند. بالاخره در سال 1832 میلادی بود که این شهر به رسمیت شناخته شد و به افتخار قبیله‌ سرخ‌پوست «مانائو»، شهر مانائوس نامیده شد. مانائوس هم درست مثل شهر سائوپائولو با یک نوع محصول خاص به ثروتی افسانه‌ای رسید. تجارت «کائوچو» باعث رونق اقتصادی و بازرگانی شهر در اواخر قرن 19 میلادی شد. در همین دوره‌ زمانی ساختمان اصلی شهر یعنی «اُپِرای شهر» یا «تئاتر آمازون» ساخته شد تا نمادی از ثروت و قدرت شهر باشد. کائوچو در حقیقت همان لاستیک طبیعی است که از درختی به همین نام استخراج می‌شود. بومیان آمریکای جنوبی شکافی در درخت کائوچو ایجاد می‌کردند تا شیرابه‌ درخت بیرون بیاید. از همین شیرابه‌ها برای ساخت چرخ ارابه و حتی توپ لاستیکی هم استفاده می‌کردند. حتی خودشان به درخت کائوچو «درخت گریان» می‌گویند. «کریستف کلمب» وقتی اولین‌بار وارد آمریکای لاتین شد، بومیان آمریکا را در حال بازی با توپ‌های لاستیکی دید.

حیات وحش مانائوس

در مانائوس می‌توانید «مار بوآ» را ببینید! البته اسمش ترسناک است، حق دارید که بترسید. این مار غیر سمی‌ست و با ماهیچه‎هایش شکار را خفه می‌کند. در مانائوس جاهایی برای نگهداری این مار وجود دارد و شما می‌توانید با خیال راحت آن‌ها را ببینید. هم‌چنین دیدار از دلفین‌های قوزدار نیز از جذابیت‌های دیگری است که در مانائوس می‌توانید تجربه کنید. 

در مانائوس به دیدار این دلفین‌های دلربا بروید.

بازدید از تئاتر شهر مانائوس

ساختمان اُپرا یا تئاتر شهر یکی از مهم‌ترین جاهای دیدنی برزیل در مانائوس است. این ساختمان برای نمایش تئاتر ساخته شده و از چند طبقه تشکیل شده. یکی از گردشگران با دیدن این ساختمان گفته است: «یاد فیلم‌های قدیمی و اجرای نمایش در سالن‌های قرن هجده و نوزده میلادی افتادم.» در جلوی ساختمان اُپرا میدانی بزرگ است که در وسط آن مجسمه‌ فرشته‌ نگهبان شهرها، فرشته‌ آب و فرشته‌ باران در کنار هم قرار گرفتند. هر ضلع میدان به نام یک قاره نام‌گذاری شده که در حقیقت نمادی از باز بودن درهای کشور برزیل به روی تمامی انسان‌های روی زمین است. کلیسای قدیمی و بزرگ شهر مانائوس هم در کنار همین میدان است و حدود سیصد سال است که ساخته شده. همیشه تعدادی از جوانان دانشجو با لباس‌های یکدست سفید مشغول شوخی و گفتگو با هم هستند. گشت و گذار در بازار قدیمی شهر مانائوس در کنار اسکله هم یکی دیگر از جاهایی است که امروز می‌توانید به آنجا بروید. انواع وسایل دست‌ساز محلی چوبی در بازارهای مانائوس دیده می‌شود که می‌توانید به یادگار ببرید.
 
 
 
 
 
 

تئاتر آمازون یا سالن اُپرای شهر یکی از مهم‌ترین ساختمان‌های مانائوس است.

ساختمان تئاتر مانائوس نشانه‌ ثروتمندی این شهر در قرن 19 میلادی است.

 

5. بر سر راه آمازون تلاقی دو رود را ببینید

از شگفت‌انگیزترین پدیده‌هایی که در سر راه‌تان به آمازون می‌بینید، رود «نِگرو» است. نگرو یعنی سیاه و وقتی در مسیرش به رود گِلی و قهوه‌ای رنگ «سولیمویس» می‌رسد، صحنه‌ جالبی می‌بینید. این دو رود در کنار هم حرکت می‌کنند و با هم مخلوط نمی‌شوند. بعد از دیدن تلاقی این دو رود، برای استراحت می‌توانید به «لوژ جنگلی» بروید. اصلی‌ترین ماده‌ای که برای ساخت لوژها استفاده می‌شود همان مصالحی است که در محیط اطراف وجود دارد، مثل چوب یا نی. نزدیکی لوژها با محیط طبیعی تجربه‌ جالبی از اقامت است. به طور کلی در مناطق جنگلی و پارک‌های ملی اقامت‌گاه‌های بومی یا لوژ برای اقامت مسافران ساخته می‌شود. غذاهای ارائه‌شده در لوژ اصطلاحا «Full Board» است و تقریبا هر نوع غذا، خوراکی و نوشیدنی دارد. در مطلب «11 غذای وسوسه‌انگیز برزیلی» با غذاهای این سرزمین آشنا شوید. 

آب رود نگرو به خاطر تجزیه‌ی مواد آلی و گل و لای کمش سیاه است.

در لوژها امکانات رفاهی و خدماتی مثل استخر، رستوران و سرویس بهداشتی ارائه می‌شود.

 

6. ماجراجویی در آمازون

آمازون 5.5 میلیون کیلومتر مربع وسعت دارد. آنقدر بزرگ است که بین 9 کشور آمریکای جنوبی تقسیم شده و البته کشور برزیل بزرگ‌ترین سهمش را از این جنگل بارانی برداشته که حدود 60 درصد است. جنگل آمازون مثل «شُش» زمین عمل می‌کند؛ حدود نیمی از اکسیژن جو زمین را تولید می‌کند و نقش مهمی در جذب گاز دی‌اکسید کربن هوا دارد. آمازون بالاترین تنوع زیستی جهان را دارد. تقریبا هر حیوان و گونه‌ گیاهی که فکرش را بکنید در آمازون وجود دارد. از مار «آناکوندا»، «جگوار»، «کِیمن» و «شیر کوهی» تا «مارماهی برقی» در اینجا پیدا می‌شود. هم‌چنین دیدن عظمت رودخانه‌ها و دریاچه‌های سرشاخه‌ آمازون چیزی نیست که به راحتی از آن بگذرید. یادتان نرود که پانچوی بارانی با خودتان داشته باشید. بیشتر روزها در اینجا باران می‌بارد. اگر در آمازون باشید و باران شروع به باریدن کند حدود 10 دقیقه فرصت دارید تا چترتان را پیدا کنید. به خاطر درخت‌های بلند آمازون 10 دقیقه طول می‌کشد تا باران به زمین برسد و شما خیس شوید.

آمازون پر از شگفتی است.

7. آشنایی با حیات وحش آمازون

یکی از جذاب‌ترین جاهای دیدنی برزیل همان جایی است که می‌توانید حیات وحش برزیل را ببینید: آمازون. در آمازون می‌توانید تمساح‌هایی را بببنید که «کِیمن» اسم علمی‌شان است و در آمریکای جنوبی و مرکزی زندگی می‌کنند. در حقیقت با «کروکودیل‌ها» و «الیگیتورها» هم‌خانواده‌اند. کیمن‌ها از یک تا 4 متر طول دارند و با حس شنوایی و بینایی فوق‌العاد‌ه‌شان یکی از بهترین شکارچیان این منطقه‌اند؛ هر چند که به پای جگوار نمی‌رسند. با اینکه گوشتخوارند و از ماهی‌ها تغذیه می‌کنند؛ اما جوان‌ترهایشان حشره هم می‌خورند. جگوار یا همان پلنگ خالدار شکارچی برتر آمازون است. دامنه‌ قلمرو‌اش تا داخل آب هم می‌رسد. کشته‌شدن یک کیمن به دست جگوار یک اتفاق حیرت‌انگیز است. آمازون به جز حیوانات عجیب و خطرناکش جاذبه‌های دیگری هم دارد. می‌توانید در مطلب چرا به آمازون جهنم سبز می‌گویند؟ از آمازون بیشتر بدانید.

جگوار و کیمن در یک قاب.

دلفین‌های آمازون

حالا که این همه راه را تا کشور برزیل آمدید، حیف است که بازدید از دلفین‌های آمازون را از دست بدهید. اینبار کانال‌‌های فرعی برزیل را مقصدتان قرار دهید. در این کانال‌ها  «دلفین صورتی» یا «بوتو» را خواهید دید که تجربه بی‌نظیری خواهد بود.

افسانه‌های قدیمی آمازونی می‌گویند: دلفین‌ها شب‌ها به شکل انسان درمی‌آیند و بقیه را هیپنوتیزم می‌کنند.

میمون‌های بازیگوش و تنبل آمازون

به جز دلفین صورتی فکر می‌کنید چه چیزهایی می‌بینید؟ میمون‌های بازیگوش و «تنبل»ها هم از دیگر موجوداتی هستند که هرجایی نمی‌توانید پیدایشان کنید. می‌دانستید تنبل‌ها به قدری کند هستند که خزه‌ها روی بدنشان رشد می‌کنند؟ البته کندی حرکت‌شان به خاطر کاهش مصرف انرژی است وگرنه زمانی که دشمن به آن‌ها حمله می‌کند به طرز باورنکردنی و با سرعتی بالا فرار می‌کنند. خانه‌ همه‌ آن‌ها روی شاخه‌های درخت است و فقط برای مدفوع کردن روی زمین می‌آیند. هنوز هم جانورشناسان متوجه نشدند که دلیل این کارشان چیست. به طور کلی تنبل‌ها حدود 15 ساعت در روز می‌خوابند و یکبار در هفته هم غذا می‌خورند.

 تنبل‌ها آرام غذا می‌خورند و ممکن است هضم غذایشان تا یک ماه هم طول بکشد.

 

ماهی‌گیری در آمازون

بعد از گشت و گذار در جنگل وقت ماهیگیری است، آن هم از نوع ماهی «پیرانا». این نوع ماهی گوشتخوار در آمریکای جنوبی پیدا می‌شود. خیلی جالب است بدانید دندان‌هایشان درست مثل دندان کوسه‌ها در طول زندگی‌شان مدام جایگزین می‌شوند. حالا چگونه باید این ماهی‌ها را صید کرد؟ کافی‌ست به سر قلاب ماهیگیری‌تان تکه‌ای گوشت آویزان کنید و منتظر باشید، خیلی سریع پیدایشان می‌شود.

یکی از غذاهای جالب آمازون ماهی پیرانای کبابی است که با لیمو ترش سرو می‌شود. 

8. بازدید از آبشارهای ایگواسو

یکی از 20 جاذبه برزیل که حتما باید ببینید، آبشارهای ایگواسو نام دارد. این آبشار به گلوی شیطان هم معروف است. برای بازدید از این آبشارها باید به شهر «فوز دو ایگوآسو» و «پارک ملی ایگوآسو» بروید. این شهر در ایالت «پارانا»ی کشور برزیل قرار گرفته و با کشورهای آرژانتین و پاراگوئه همسایه است. مهم‌ترین جاذبه‌ این شهر، «آبشار ایگوآسو» است. از ورودی پارک ملی ایگواسو تا اولین آبشار این مجموعه مسیری 12 کیلومتری است که با اتوبوس طی می‌شود. این مجموعه حدود 300 آبشار کوچک و بزرگ دارد که بزرگ‌ترینش معروف به گلوی شیطان «Devil’s Throat» است. به خاطر شکل نعل‌مانندش به این نام معروف شده و هر لحظه‌ ممکن است پدیده رنگین کمان را در این آبشار ببینید. برای دیدن نمای آبشار از بالا می‌توانید فیلم آبشار ایگوآسو را ببینید.

وسایل پیشنهادی برای بازدید از آبشارهای ایگواسو: لباس مناسب، کیسه پلاستیکی ضدآب «Dry Bag»، دوربین عکاسی، گوشی‌تان را در این کیسه‌ها بگذارید تا در مسیر آبشارگردی‌تان خیس نشوند.

 

گلوی شیطان واقعا اسم برازنده‌ای برای این آبشار است.

9. پرنده نگری

بعد از بازدید آبشار حالا وقتش است که با پرنده‌های دوست‌داشتنی و خوش‌آب و رنگ «باغ پرندگان ایگوآسو» آشنا شوید. این باغ یکی از دیگر جاهای دیدنی برزیل به شمار می‌رود. این باغ از سال 1994 میلادی با یک جفت جوجه طوطی آغاز به کار کرد و الان حدود 1020 گونه‌ پرنده دارد. می‌توانید وارد قفس پرنده‌ها شوید و از نزدیک آن‌ها را ببینید. کارکنان باغ بسیار مهربان و دلسوزند و همه چیز را درباره‌ پرندگان توضیح می‌دهند. بیشتر پرنده‌های این باغ از مراکز غیرقانونی فروش پرندگان نجات پیدا کرده‌اند و حالا در کنار دیگر هم‌نوعانشان زندگی خوبی دارند.

در سفر به برزیل می‌توانید با پرنده‌های دوست‌داشتنی و خوش‌آب و رنگ «باغ پرندگان ایگوآسو» آشنا شوید.

 

10. بازدید از شهر ریو دوژانیرو

به آسانی عاشق این شهر خواهید شد. سواحل زیبا با شن‌های سفید، «کوه کله قندی»، «مجسمه‌ مسیح»، رقص سامبا و کارناوال‌هایش برای مردم محلی‌اش هم جذاب است، چه رسد به ما! ریو دومین شهر بزرگ کشور برزیل است و حدود 7 میلیون جمعیت دارد و بین سال‌های 1960-1822 میلادی پایتخت برزیل بوده. برای اینکه بیشتر از ریو بدانید مطلب 10 نکته جالب از ریو که نمی‌دانید را بخوانید.

مجسمه مسیح: «مجسمه‌ مسیح نجات‌دهنده» نماد شهر ریو است. برای دیدن این مجسمه‌ بزرگ، باید به پای کوه «کورکوادو» (Corcovado) رفته و بعد با قطار کابلی به بالای کوه برسید. آسانسور و پله‌برقی هم برای رسیدن به مجسمه قرار داده شده تا هرکسی بتواند به آنجا برسد. این مجسمه به دستور محفل کاتولیک ریو در طی 9 سال ساخته شد.  

مجسمه‌ مسیح نجات دهنده یکی از جاذبه‌های پرطرفدار ریو است.

این مجسمه به خاطر اینکه بالای کوه 700 متری کودکوادو قرار گرفته برای مردم ریو نشانه‌ای برای جهت‌یابی هم است.

 

11. شکم گردی در ریو

یکی از تجربه‌های دلپذیر در ریو، تجربه شکم گردی است. غذا برای مردم ریو اهمیت بسیاری دارد. چون از گذشته‌ پربارشان می‌آید. سنت غذایی‌شان ریشه در غذاهای آفریقایی، سرخپوستان آمریکایی و اروپایی دارد. کباب سنتی ریو یا «churrascarias»  یکی از دلچسب‌ترین غذاهایشان است. می‌توانید در رستوران «Fogo Do Chao» خوردن این کباب سنتی را امتحان کنید.

«شورازکاریا» یا همان کباب سنتی ریو یکی از محبوب‌ترین غذاهای این شهر است. به ریو که رفتید حتما امتحانش کنید.

 

12. تجربه هیجان در ریو

علاوه بر بازدید جاهای دیدنی برزیل فعالیت‌های هیجان‌انگیز این کشور را نباید از دست بدهید. در این شهر، هیجان‌های بی‌شماری وجود دارد؛ پاراگلایدر یکی از تجربه‌های هیجان‌انگیز است که در شهر ریو می‌توانید تجربه کنید. پاراگلایدر وسیله‌ای برای پرواز شخصی است که فاقد موتور و اسکلت بوده و از یک چتر پارچه‌ای از الیاف نایلون ساخته شده. این چتر درست مثل یک تشک بادی در مقابل جریان هوا عمل می‌کند و طناب‌هایی دارد که به صندلی خلبان پاراگلایدر وصل است و از طریق همین طناب‌هاست که مسیر حرکت را می‌توان تعیین کرد. برای پاراگلایدر بهتر است به مناطق جنوبی ریو بروید. 

برای پاراگلایدر سواری آموزش ده دقیقه‌ای می‌بینید و بعد از آن لذت پرواز بر بالای شهر ریو را تجربه می‌کنید.

 

 

13. گشت و گذار در محله قدیمی سانتاتِرزا

محله‌ «سانتاتِرزا» یکی از قدیمی‌ترین محله‌های شهر ریو است. این محله در قرن 18 میلادی ساخته شد. سانتاتِرزا با خیابان‌های باریکش جایی برای نقاشی «گرافیتی» است. به خاطر همین هنرمندان برزیلی در این محله زیادند. رستوران‌ها، کافه‌ها و فروشگاه‌های هنری زیادی در این محله واقع شده و شما می‌توانید برای خرید سوغاتی به مغازه‌های صنایع دستی این محل بروید. به جز خرید سوغاتی از این محله، می‌توانید گشت شبانه‌ای هم داشته باشید و از نزدیک با راه و روش زندگی مردم برزیل آشنا شوید. حتی می‌توانید سری به رستوران‌های محلی بزنید و غذاهای سنتی برزیلی مثل «فیجوآدا» را امتحان کنید. فیجوآدا مثل آبگوشت خودمان است و با لوبیا سیاه، سیب‌زمینی، گوشت تازه‌ گوساله و کلم تازه درست می‌شود. البته در کنارش تکه‌های پرتقال هم برای کنترل کالری غذا و هضم راحت‌تر سرو می‌شود. در گذشته فیجوادا غذای محبوب مردم فقیر کشور برزیل بوده اما امروزه غذای پرطرفدار همه‌ مردم است.

شنبه‌ هر هفته مردم ریو برای خوردن فیجوآدا دور هم جمع می‌شوند.

 

این محله، جاهای دیدنی دیگری هم دارد. «پله‌های سِلارون» (Selaron) در انتهای این محله یکی از رنگی‌ترین پله‌های دنیاست. حدود چهل سال پیش «جورج سِلارون» هنرمند، تصمیم عجیب و جالبی گرفت. به همه‌ هنرمندان دنیا نامه نوشت و از آن‌ها خواست تا کاشی‌هایی با سمبل شهرشان برایش بفرستند. سِلارون از کاشی‌ها برای تزئین پله‌ها و دیوارها استفاده کرد و الان این پله‌ها یکی از جاذبه‌های توریستی شهر ریو است.

پله‌های رنگارنگ سلارون در محله‌ پائولیستا.

14. آشنایی با نماد فوتبال برزیل

ورزشگاه «ماراکانا» در برزیل، به خاطر فینال جام‌جهانی 2014 میلادی به نماد فوتبال برزیل تبدیل شد. ماراکانا در شرق ریو قرار گرفته و مثل ورزشگاه «نیوکمپ» بارسلونا برای برزیلی‌ها اهمیت دارد. در فضای داخلی استادیوم، سالن‌هایی به موزه تبدیل شده‌اند و می‌توانید با پیراهن بعضی از بازیکنان جام‌جهانی 2014 عکس بگیرید.

وقتی که استادیوم ماراکانا ساخته شد قرار بود بزرگ‌ترین استادیوم دنیا باشد.

15. آبتنی در سواحل ریو

می‌توانید در سواحل ریو مثل «کوپاکابانا» یا «ایپانما» وقت بگذرانید. در کنار ساحل قدم بزنید و اگر دوست دارید آبتنی کنید. یادتان باشد در کنار ساحل با کفش راه نروید. مردم ریو اصلا دوست ندارند کسی با کفش در کنار ساحل قدم بزند. در سواحل ریو، انواع غذاهای ساحلی خوشمزه با قیمتی مناسب به فروش می‌رسد. هرجای ساحل که قدم بزنید خوردنی‌های خوشمزه می‌بینید. مثلا «اِمپاداس» ترد یک نوع شیرینی است که با مرغ و پنیر تهیه می‌شوید.

«پنیر کبابی شور» یا «queijo coalho» یکی از خوشمزه‌ترین غذاهای خیابانی دنیاست. کافی است کبابش کنید تا بوی ماهی کبابی‌اش بلند شود.

بازدید از محله کوپاکابانا

محله‌ کوپاکابانا و ساحل زیبایش مهم‌ترین بخش توریستی شهر است. ساختمان‌های کنار ساحل پر است از رستوران، فروشگاه‌های صنایع دستی و همین‌طور دستفروش‌های ساحلی. ساحل کوپاکابانا 4 کیلومتر طول دارد و در قسمت جنوبی شهر واقع شده. همه‌ گردشگرانی که به ریو سفر می‌کنند بدون دیدن این ساحل، سفرشان را ناتمام می‌دانند. حدود سال 1858 میلادی دو نهنگ به طور ناگهانی در این ساحل نمایان شدند. قبل از آمدن این دو نهنگ ساحل کوپاکابانا برای بیشتر مردم ناشناخته بود. وقتی این خبر به گوش مردم رسید همه برای دیدن این دو نهنگ به ساحل هجوم بردند. بعضی با پای پیاده و بعضی با اسب. آن دو نهنگ هم با دیدن جمعیت ساحل را ترک کردند اما مردم ریو که تازه متوجه ساحل به آن زیبایی شده بودند به تدریج پایشان به این ساحل باز شد. اگر به دنبال ساحلی با فضای آرام‌تر و خلوت‌تر می‌گردید به ساحل ایپانما سری بزنید. این ساحل برای افرادی که به دنبال فضای شخصی می‌گردند جای مناسبی است. بیشتر افرادی که به ریو می‌روند این ساحل را به خاطر تمیز بودنش نسبت به کوپاکابانا ترجیح می‌دهند.

یک نکته‌ جالب درباره‌ی این ساحل هم هست. در سال 1965 میلادی آهنگی به اسم «دختری از ایپانما» ساخته شد که در همان سال جایزه‌ مراسم «گِرمی» را از آن خود کرد. به شما پیشنهاد می‌کنیم در حال قدم زدن در کنار ساحل این آهنگ را گوش کنید.

بدون رفتن به سواحل ریو سفرتان به برزیل ناتمام است.

نقشه برزیل در گوگل مپ

تور کوبا



1398/09/24 | کد مطلب: 3618
شیما تیموری
یک باستان‌شناس با کلی علاقمندی؛ سفر، موسیقی، حیوانات، کتاب و...

تهیه و تدوین: تحریریه دالاهو
لطفا در نشر دانسته‌های خود کوشا باشید.
برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وب‌سایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.


  • به اشتراک بگذارید:



تورهای مرتبط با این موضوع کدام هستند؟
بحث و تبادل نظر
نظر دهید تعداد کاراکتر مانده: 300
انصراف
  • متن
  • نام
  • ایمیل
برای اینکه مطالب بعدی وبلاگ دالاهو را از دست ندهید در خبرنامه ثبت‌نام کنید.
ثبت‌نام
با وارد کردن ایمیل خود مطالبی خواندنی و جذاب دریافت کنید.