استادکاران زبردست صفوی و معماران خوش‌ذوق قاجار، زمانی، آجر به آجر خشت روی خشت نهادند تا بنایی بزرگ بسازند با حجره‌ها و رواق‌ها و شترخوان‌ها در میانه راه شهری که امروز شاهرود می‌نامیمش. این بنا کاروانسرایی شد که امروز با گذشت این همه سال هنوز بر روی ستون‌هایش استوار است و میزبان گردشگرهایی که به میاندشت سفر می‌کنند. شما هم به ملاقاتش بیایید و گذر تاریخ را در جسم و روحش به تماشا بنشینید.  

بزرگ‌ترین شهر خشتی ایران در دل کویر آرمیده و داستان‌هایی شنیدنی برای گفتن دارد. داستان‌هایی از معمارانی که خشت به خشت خانه‌ها را روی هم گذاشته‌اند، استادکارانی که طاق به طاق آن‌ها را زینت بخشیده‌اند، باغبانانی که درخت به درخت باغ‌ها و باغچه‌ها را در خاک کاشته‌اند و مردمانی که در خانه‌های این شهر زیسته و ریشه دوانده‌اند. به بزرگ‌ترین شهر خشتی ایران که سفر کردید، در کاشانه‌ای کهن اقامت کنید و به داستان‌های شهرش گوش فرادهید.

ناگفته پیداست که در کالبد این بنا و در فضای «خانه ایرانی» نباید به دنبال شاکله‌ای از هتل‌های نوین بود. تلاش بر این است که در این خانه شور زندگی جاری باشد و خواسته میزبان این است که اقامت شما در جریان یک مهمانی رقم خورد. شما میهمان «خانه ایرانی» خانه خودتان هستید.

خانه احسان، نخستین خانه­ ی تاریخی کاشان است که با تغییر کاربری، به مجموعه فرهنگی اقامتی (اقامتگاه بومی) تبدیل شده و در فهرست آثار ملی ایران به شماره 12325 به ثبت رسیده است.